اختلالات تیروئید: تعریف و انواع آنها

غده تیروئید یک غده در بدن انسان است که هورمون‌های مهمی تولید می‌کند که در عملکرد سیستم‌های مختلف بدن نقش دارند. وقتی تیروئید به مشکل برخورد می‌کند، ممکن است هورمون‌ها به طور زیاد یا کم تولید شوند. انواع مختلفی از اختلالات تیروئید وجود دارند، از جمله افزایش فعالیت تیروئید (هیپرتیروئیدیسم)، کاهش فعالیت تیروئید (هیپوتیروئیدیسم)، التهاب تیروئید و بیماری هاشیموتو. ما […]

تیروئید یک غده مهم در بدن انسان است که هورمون‌های مختلفی تولید می‌کند و در عملکرد سیستم‌های مختلف بدن نقش دارد. وقتی که تیروئید به مشکل برخورد می‌کند، ممکن است هورمون‌ها به طور زیاد یا کمتر از حد معمول تولید شوند.

انواع مختلفی از اختلالات تیروئید وجود دارند، از جمله افزایش فعالیت تیروئید (هیپرتیروئیدیسم)، کاهش فعالیت تیروئید (هیپوتیروئیدیسم)، التهاب تیروئید و بیماری هاشیموتو. در این مقاله، به بررسی علائم اختلالات تیروئید و نوع هر اختلال خواهیم پرداخت.

غده تیروئید یک غده کوچک به اندازه ۵ سانتیمتر است که در زیر پوست گردن، در قسمت پایینی سیب آدم قرار دارد. این غده از دو نیمه تشکیل شده است که در وسط به هم متصل می‌شوند و شکل آن مانند پاپیون است.

بطور معمول، غده تیروئید قابل مشاهده نیست و سخت است آن را لمس کرد. اما اگر بزرگ شود، پزشکان به راحتی می‌توانند آن را لمس کنند و ممکن است یک برآمدگی بزرگ (گواتر) در زیر یا در کنار سیب آدم مشاهده شود.

تیروئید یک غده در بدن انسان است که هورمون‌های تیروئیدی تولید می‌کند و این هورمون‌ها نقش مهمی در کنترل سرعت عملکردهای شیمیایی بدن (متابولیسم) دارند. هورمون‌های تیروئید از طریق دو راه مختلف بر روی متابولیسم تأثیر می‌گذارند:

1. با تحریک تقریباً همه بافت‌های بدن برای تولید پروتئین
2. با افزایش مقدار اکسیژنی که سلول‌ها استفاده می‌کنند

هورمون‌های تیروئید تأثیر مستقیم بر روی عملکرد بسیاری از فعالیت‌های اساسی بدن مانند ضربان قلب، سرعت سوزاندن کالری، حفظ پوست، رشد، تولید گرما، باروری و هضم دارند. غده تیروئید به طور متوسط حدود ۲۰ تا ۶۰ گرم وزن دارد و با دو کپسول فیبری احاطه شده است.

کپسول بیرونی به عضلات گلو و عروق و اعصاب مهمی متصل است. بین کپسول داخلی و خارجی یک بافت همبند شل وجود دارد، بنابراین تیروئید قادر است حرکت کند و موقعیت خود را هنگام قورت دادن چیزی در دهان تغییر دهد.

بافت تیروئید خود شامل تعداد زیادی لوبول کوچک است که در لایه‌های نازکی از بافت همبند قرار دارند. این لوبول‌ها شامل تعداد زیادی وزیکول (کیسه) کوچک به نام فولیکول هستند که هورمون‌های تیروئید را به صورت قطرات کوچک ذخیره می‌کنند.

غده تیروئید سه هورمون تولید می‌کند: تری‌یدوتیرونین (که به T3 نیز معروف است)، تترایدوتیرونین (که به تیروکسین یا T4 نیز معروف است) و کلسیتونین.

دقیقاً، فقط T3 و T4 هورمون‌های تیروئید مهم هستند، به این معنی که بدن ما به این دو هورمون نیاز قوی دارد. آن‌ها در سلول‌های اپیتلیال فولیکولی تیروئید تولید می‌شوند. ید یکی از اجزای اساسی هر دو هورمون است و بدن ما نمی‌تواند این عنصر کمیاب را تولید کند، بنابراین باید به میزان کافی آن را از غذاهای مصرفیجذب کرده و به غده تیروئید منتقل کرده و در نهایت از آن برای تولید هورمون‌های تیروئید استفاده می‌شود.

گاهی اوقات بدن به هورمون‌های تیروئید بیشتری نیاز دارد و گاهی اوقات به مقدار کمتری نیاز دارد. برای تولید مقدار دقیق هورمون‌ها، غده تیروئید به کمک غده هیپوفیز نیاز دارد. غده هیپوفیز به غده تیروئید می‌گوید که آیا هورمون‌های بیشتر یا کمتری را در جریان خون ترشح کند. همچنین، مقدار مشخصی از هورمون‌های تیروئید به پروتئین‌های انتقال دهنده در خون متصل می‌شوند. اگر بدن به هورمون‌های بیشتری نیاز داشته باشد، T3 و T4 می‌توانند از پروتئین‌های موجود در خون آزاد شده و کار خود را انجام دهند.

سومین هورمون تولید شده توسط غده تیروئید کلسیتونین نام دارد. کلسیتونین توسط سلول‌های C ساخته می‌شود و در متابولیسم کلسیم و استخوان نقش دارد. T3 و T4 سرعت متابولیسم پایه‌ی بدن را افزایش می‌دهند.

این هورمون‌ها باعث می‌شوند تا تمام سلول‌های بدن سخت‌تر کار کنند، بنابراین سلول‌ها نیز به انرژی بیشتری نیاز دارند. افزایش متابولیسم اثرات زیر را دارد، به عنوان مثال:

– دمای بدن افزایش می‌یابد.
– نبض سریع‌تر و ضربان قلب قوی‌تر می‌شود.
– غذا با سرعت بیشتری مصرف می‌شود، زیرا انرژی ذخیره شده در کبد و ماهیچه‌ها تجزیه می‌شود.
– مغز بالغ می‌شود (در کودکان).
– رشد (در کودکان) تقویت می‌شود.
– فعال شدن سیستم عصبی منجر به بهبود تمرکز و رفلکس‌های سریع‌تر می‌شود.

اختلال تیروئید ممکن است در دو نوع پرکاری و کمکاری رخ دهد. در پرکاری تیروئید، غده تیروئید بیش از حد هورمون تولید می‌کند و در نتیجه علائمی مانند بی‌قراری، عصبی بودن، تپش قلب، زودرنجی، افزایش تعریق و رعشه رخ می‌دهد. از جمله علل پرکاری تیروئید می‌توان به بیماری گریوز و ندول‌های تیروئید اشاره کرد.

در کمکاری تیروئید، غده تیروئید به اندازه کافی هورمون تولید نمی‌کند و باعث علائمی مانند خستگی، کاهش وزن، کاهش تمرکز، مشکل خواب و پوست نازک می‌شود. تیروئیدیت هاشیموتو و گواتر نیز از جمله علل کمکاری تیروئید هستند.

هر دو اختلال پرکاری و کمکاری تیروئید باید تحت نظر پزشک قرار گیرند و با درمان مناسب کنترل شوند.

اگر شما علائم تیروئید دارید، پزشک در ابتدا برای شما یک آزمایش خون تجویز می‌کند. این آزمایش سطوح هورمون تیروئید و هورمون محرک تیروئید را در خون اندازه‌گیری می‌کند. هورمون محرک تیروئید (TSH) توسط غده هیپوفیز آزاد می‌شود تا تیروئید را تحریک کند تا هورمون‌های خود را تولید کند. اگر سطح تیروکسین بالا و سطح TSH پایین باشد، این نشان می‌دهد که تیروئید شما بیش از حد فعال است.

همچنین، پزشک ممکن است به شما ید رادیواکتیو بدهد که شما باید آن را مصرف کنید، سپس اندازه‌گیری کند که غده تیروئید چقدر آن را جذب می‌کند. تیروئید برای تولید هورمون‌های خود به ید نیاز دارد و مصرف زیاد ید رادیواکتیو نشانه پرکاری تیروئید است. سطح پایین رادیواکتیویته به سرعت بهبود پیدا می‌کند و این برای اکثر افراد خطرناک نیست.

شما می‌توانید کم کاری تیروئید را با علائمی مانند خستگی، پوست خشک، افزایش حساسیت به سرما، مشکلات حافظه، یبوست، افسردگی، افزایش وزن ناگهانی، ضعف، ضربان قلب آهسته و حتی کما تشخیص دهید.

برای درمان کم کاری تیروئید، پزشک شما آزمایش خونی برای اندازه‌گیری سطح هورمون TSH و همچنین تیروکسین انجام می‌دهد. اگر سطح TSH بالا و سطح تیروکسین پایین باشد، این ممکن است به این معنی باشد که تیروئید شما کم کار است. همچنین، این سطوح می‌توانند نشان دهنده این باشند که غده هیپوفیز شما TSH بیشتری آزاد می‌کند تا تیروئید را تحریک کند تا هورمون‌های خود را تولید کند.

برای درمان کم کاری تیروئید، پزشک ممکن است به شما داروهای ضد تیروئید مانند متیمازول (تاپازول) تجویز کند. این داروها از تولید هورمون‌های تیروئید جلوگیری می‌کنند و بهبود علائم شما را به دنبال دارند.

در مواردی که کم کاری تیروئید به حدی شدید باشد که به درمان دارویی پاسخ ندهد، ممکن است پزشک تصمیم به عمل جراحی برای برداشتن غده تیروئید بگیرد. در این صورت، شما باید همیشه هورمون تیروئید را مصرف کنید تا کمبود هورمون را جبران کنید.

همچنین، برخی از تغییرات در سبک زندگی می‌توانند به بهبود کم کاری تیروئید کمک کنند. مثلاً مصرف غذاهایی که حاوی ید هستند مانند ماهی، آجیل و شوری، می‌تواند مفید باشد. همچنین، ورزش منظم و کنترل استرس نیز می‌تواند تأثیر مثبتی بر کم کاری تیروئید داشته باشد. با این حال، قبل از ایجاد تغییرات در سبک زندگی خود، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

درمان اصلی برای تیروئیدیت هاشیموتو مصرف قرص‌های هورمون تیروئید است. این قرص‌ها به عنوان جبران برای هورمون‌هایی که تیروئید نمی‌تواند تولید کند، عمل می‌کنند. مصرف منظم و درست این قرص‌ها بسیار مهم است تا سطح هورمون‌های تیروئید در بدن منظم باشد و علائم کم کاری تیروئید کنترل شود.

همچنین، ممکن است پزشک شما داروهای دیگری برای کنترل علائم دیگر تیروئیدیت هاشیموتو، مانند افسردگی یا خشکی پوست، تجویز کند.

علاوه بر داروها، تغییرات در سبک زندگی می‌توانند به بهبود علائم تیروئیدیت هاشیموتو کمک کنند. مثلاً، مصرف غذاهای حاوی ید مانند ماهی، آجیل و شوری می‌تواند به تولید هورمون تیروئید کمک کند. همچنین، ورزش منظم و کاهش استرس نیز می‌تواند بهبود علائم را به همراه داشته باشد. با این حال، قبل از ایجاد تغییرات در سبک زندگی خود، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید.

بیماری گریوز، که به نام پزشکی که برای اولین بار بیش از ۱۵۰ سال پیش آن را توصیف کرد، نامگذاری شده است، یکی از شایع‌ترین علل پرکاری تیروئید در ایالات متحده است. این بیماری از طریق یک اختلال خود ایمنی رخ می‌دهد، که سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید حمله می‌کند.

حمله سیستم ایمنی بدن به غده تیروئید در این بیماری، باعث افزایش تولید هورمونی می‌شود که مسئول تنظیم متابولیسم بدن است. بیماری گریوز به طور ارثی انتقال می‌یابد و می‌تواند در هر سنی و در مردان و زنان ایجاد شود، اما بیشتر در زنان ۲۰ تا ۳۰ ساله رخ می‌دهد. عوامل خطرساز دیگر ابتلا به این بیماری شامل استرس، بارداری و سیگار کشیدن است.

وقتی سطح بالایی از هورمون تیروئید در خون وجود دارد، سیستم بدن سرعت می‌گیرد و علائمی را ایجاد می‌کند که در پرکاری تیروئید رایج است. برخی از علائم این بیماری عبارتند از اضطراب، زودرنجی، خستگی، لرزش دست، افزایش یا نامنظم شدن ضربان قلب، تعریق بیش از حد، مشکل در خواب، اسهال یا حرکات مکرر روده، تغییر چرخه قاعدگی، گواتر و مشکلات بینایی.

علائم کم کاری تیروئید شامل برآمدگی چشم و مشکلات بینایی هستند. برای تشخیص و درمان بیماری گریوز، پزشک معاینه فیزیکی انجام داده و علائم تیروئید را بررسی می‌کند. آزمایش خون نیز برای اندازه‌گیری سطوح هورمون تیروئید در بدن انجام می‌شود. هیچ درمانی برای جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به غده تیروئید وجود ندارد، اما با درمان‌های مختلف می‌توان علائم بیماری گریوز را کنترل کرد. این درمان‌ها شامل بتا بلوکرها، داروهای ضدتیروئید، ید رادیواکتیو و جراحی می‌شوند. در صورت عدم درمان، بیماری گریوز ممکن است منجر به مشکلات قلبی و استخوانی شود. گواتر نیز بزرگ شدن غده تیروئید است و می‌تواند ناشی از کمبود ید در رژیم غذایی یا پرکاری تیروئید باشد.

گواتر می‌تواند هر فردی را در هر سنی تحت تاثیر قرار دهد، به ویژه در مناطقی که غذاهایی که حاوی ید هستند کمتر مصرف می‌شود. اما گواتر بعد از ۴۰ سالگی و در زنانی که بیشتر به اختلالات تیروئید مبتلا هستند، شایع‌تر است. سایر عوامل خطر شامل سابقه پزشکی خانوادگی، مصرف برخی داروها، بارداری و قرار گرفتن در معرض اشعه هستند. اگر گواتر، شدید نباشد، ممکن است هیچ علامتی نداشته باشد. اما اگر گواتر به‌اندازه کافی بزرگ شود، ممکن است علائمی مانند تورم یا گرفتگی در گردن، مشکلات تنفسی یا مشکل در بلعیدن غذا، سرفه یا خس خس سینه و گرفتگی صدا ایجاد شود.

برای تشخیص بیماری گواتر و بررسی علائم تیروئید، پزشک معمولاً ناحیه گردن را با دست لمس می‌کند و از شما می‌خواهد تا آب دهان خود را قورت دهید. همچنین آزمایش خون می‌تواند سطوح هورمون تیروئید و آنتی بادی‌های موجود در جریان خون را نشان دهد. سونوگرافی تیروئید نیز می‌تواند تورم غده‌ی تیروئید را بررسی کند.

گواتر معمولاً درمان می‌شود زمانی که به حدی شدید شده باشد که علائمی را ایجاد کند. درمان ممکن است شامل مصرف دوزهای کمی از ید، استفاده از ید رادیواکتیو برای کاهش اندازه غده تیروئید و یا عمل جراحی برای برداشتن تمام یا بخشی از غده باشد. درمان‌ها ممکن است هم‌پوشانی داشته باشند زیرا گواتر اغلب نشانه پرکاری تیروئید است.

گواتر معمولاً همراه با اختلالات تیروئیدی دیگر مانند بیماری گریوز است. اگرچه گواتر معمولاً دلیلی برای نگرانی نیست، اما اگر درمان نشود می‌تواند عوارض جدی ایجاد کند، از جمله مشکلات در تنفس و بلع.

در مقابل، در پرکاری تیروئید، انرژی بیشتری مصرف می‌شود و فرد ممکن است احساس بی قراری و بی حالی کند.

تغییرات در دمای بدن
تیروئید تاثیر زیادی بر روی سطح حرارت بدن دارد. در کم کاری تیروئید، دمای بدن ممکن است پایین تر از حد معمول باشد، که باعث احساس سرما خوردگی می‌شود. در پرکاری تیروئید، دمای بدن ممکن است بالاتر از حد معمول باشد و فرد ممکن است حس گرمی و عرق کردن زیاد داشته باشد.

تغییرات در پوست
تیروئید تاثیر زیادی بر روی پوست دارد. در کم کاری تیروئید، پوست ممکن است خشک و خارش دار شود و موها ممکن است خشک و سبک شوند. در پرکاری تیروئید، پوست ممکن است رطوبت زیادی داشته باشد و ممکن است موها ضعیف و شکننده شوند.

تغییرات در سطح کلسترول
تیروئید تاثیر زیادی بر روی سطح کلسترول خون دارد. در کم کاری تیروئید، سطح کلسترول خون ممکن است بالا برود که باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های قلبی و عروقی می‌شود. در پرکاری تیروئید، سطح کلسترول خون ممکن است پایین تر از حد معمول باشد.

تغییرات در عملکرد روده
تیروئید تاثیر زیادی بر روی عملکرد روده دارد. در کم کاری تیروئید، فرد ممکن است مشکلاتی مانند یبوست و یا تشنج داشته باشد. در پرکاری تیروئید، فرد ممکن است دچار اسهال شود.

تغییرات در تمرکز و حافظه
تیروئید تاثیر زیادی بر روی تمرکز و حافظه دارد. در کم کاری تیروئید، فرد ممکن است مشکلاتی در تمرکز و یادآوری داشته باشد. در پرکاری تیروئید، فرد ممکن است احساس اضطراب و بی قراری کند و تمرکز کافی نداشته باشد.

تغییرات در قاعدگی
تیروئید تاثیر زیادی بر روی سیستم تناسلی دارد. در کم کاری تیروئید، قاعدگی نامنظم و یا قطع قاعدگی ممکن است رخ دهد. در پرکاری تیروئید، قاعدگی ممکن است بسیار فراوان و دردناک باشد.

تغییرات در عنهادهای جنسی
تیروئید تاثیر زیادی بر روی نهادهای جنسی دارد. در کم کاری تیروئید، فرد ممکن است دچار کاهش خواسته جنسی، بی اشتیاقی جنسی و مشکلاتی در انجام عمل جنسی شود. در پرکاری تیروئید، فرد ممکن است دچار افزایش خواسته جنسی، بیش فعالی جنسی و مشکلاتی در کنترل خواسته جنسی شود.

مشکلات تنفسی و بلع
تیروئید تاثیر زیادی بر روی عملکرد تنفسی و بلع دارد. در کم کاری تیروئید، فرد ممکن است مشکلاتی در تنفس عمیق و بلع داشته باشد. در پرکاری تیروئید، فرد ممکن است دچار تنفس سریع و سخت و مشکلاتی در بلع غذا شود.

در این مقاله، ۱۱ علامت شایع کم کاری و پرکاری تیروئید بیان شد. اما لازم به ذکر است که این علائم ممکن است در هر فردی متفاوت باشد و برای تشخیص دقیق و درمان مناسب، توصیه می‌شود به پزشک مراجعه کنید.

پرکاری تیروئید سبب افزایش سرعت سوخت و ساز بدن در طول روز می‌شود، که باعث کاهش قابل توجهی در سطح انرژی فرد می‌شود. همچنین، در پرکاری تیروئید، ضربان قلب به شدت افزایش می‌یابد و ممکن است فرد احساس خستگی کند. این سطح بالای مصرف انرژی می‌تواند مشکلاتی برای خواب و همچنین تمایلات جنسی فرد ایجاد کند.

یکی از علائم اختلالات تیروئید، کاهش انرژی بدن و احساس کسالت است. همچنین، ریزش مو نیز از نشانه های عدم تعادل در غده تیروئید است و می‌تواند در هر دو حالت کم کاری و پرکاری تیروئید رخ دهد. پس از درمان تیروئید، معمولاً موهای ریخته شده مجدداً رشد می‌کنند.

اختلال در تنظیم دمای بدن نیز یک مشکل تیروئید است. در کم کاری تیروئید، افراد بیش از حد سرما می‌کنند، در حالی که در پرکاری تیروئید، تعرق شدید و بیزاری از گرما رخ می‌دهد.

علاوه بر این، کم کاری تیروئید می‌تواند علائم دیگری را نیز به همراه داشته باشد، مانند خشکی پوست، شکننده شدن ناخن‌ها، بی حسی یا سوزن سوزن شدن دست، یبوست و دوره‌های قاعدگی نامعمول.

در مورد پرکاری تیروئید نیز، علائم دیگری وجود دارد، از جمله ضعف عضلانی و لرزش دستان، مشکل در بینایی، اسهال و دوره‌های قاعدگی نامنظم.

اثرات تیروئید روی پوست نیز قابل توجه است. در افرادی که پرکاری تیروئید دارند، تغییرات پوستی سریع‌تر رخ می‌دهد و معمولاً باعث نازک و حساس شدن پوست می‌شود. اما در کم کاری تیروئید، تغییر در رنگ پوست کندتر اتفاق می‌افتد و پوست سخت می‌شود. علائم دیگری که ممکن است با پرکاری تیروئید همراه باشد شامل افزایش قرمزی صورت، دست‌ها و پوستی که حس رطوبت و گرما دارد، است.

در مقابل، افرادی که کم کاری تیروئید دارند، ممکن است پوستشان سرد و رنگ پریده شود، زخم‌هایشان به طور طولانی تر به ترمیم نیاز داشته باشند و پوستشان به دلیل نقص در تبدیل کاروتن به ویتامین A، رنگی نارنجی و زرد بگیرد.

تغییر در خلق و خو نیز یکی از اثرات تیروئید است. پرکاری تیروئید می‌تواند احساسات را به شدت تغییر دهد و باعث اضطراب، بیش از حد احساسی شدن و حتی روانپریشی شود. در مقابل، کم کاری تیروئید می‌تواند با افسردگی، دوری از موقعیت‌های اجتماعی و مشکلات شناختی مانند فراموشی و کندی در یادگیری همراه باشد.

اختلالات قاعدگی در خانم‌ها به شدت و نظم چرخه قاعدگی وابسته است. اگر تیروئید به طور نامنظم کار کند، ممکن است چرخه قاعدگی بیشتر یا کمتر اتفاق بیفتد و شدت آن نیز تغییر کند. در صورتی که شدت تغییرات چرخه قاعدگی شما بیشتر از حد معمول باشد، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا به تست هورمونی تحت تاثیر تیروئید بررسی شوید.

پرکاری تیروئید ممکن است باعث افزایش نیاز به دفع در روده‌ها شود و فرد ممکن است به طور متعدد احساس نیاز به دفع داشته باشد. اما در کم‌کاری تیروئید، روند بدن کندتر می‌شود و احتمال یبوست افزایش می‌یابد.

یکی از علائم پرکاری تیروئید، حالت بیرون زده بودن چشمان است. در برخی موارد، به ویژه در بیماری گریوز که نوعی پرکاری تیروئید است، چشمان فرد به شدت بیرون زده و پف می‌کند. این به دلیل تجمع بافت اضافی پشت چشم است.

اختلالات تیروئید نه تنها در بزرگسالان بلکه در نوزادان نیز ممکن است رخ دهد. نوزادانی که بدون غده تیروئید به دنیا می‌آیند یا غده تیروئیدشان به درستی کار نمی‌کند، در ابتدا علائم کمی دارند.

کم‌کاری تیروئید در کودکان و نوجوانان، علائمی مشابه بزرگسالان دارد. به طور کلی، کودکان و نوجوانانی که به کم‌کاری تیروئید مبتلا می‌شوند، ممکن است علائم زیر را تجربه کنند:

– رشد ضعیف و کوتاهی قد
– تاخیر در رشد دندان‌های دائمی
– بلوغ تاخیری
– رشد ذهنی ضعیف

هورمون‌های تیروئید برای رشد سالم جنین در سه ماهه اول بارداری ضروری هستند. اگر شما قبل از بارداری با کم‌کاری یا پرکاری تیروئید مبتلا هستید، باید در دوران بارداری مراقبت‌های پزشکی بیشتری داشته باشید. بیماری‌های تیروئید درمان نشده در دوران بارداری ممکن است به مشکلاتی مانند زایمان زودرس، پره اکلامپسی (افزایش فشار خون)، سقط جنین و وزن کم جنین منجر شود.

در نهایت، علائم پرکاری تیروئید ممکن است شباهتی به علائم بارداری طبیعی داشته باشد، مثل افزایش ضربان قلب، حساسیت به دمای گرم و خستگی. بنابراین، در صورت تجربه هرگونه علامت ناراحت کننده یا جدید، به پزشک خود مراجعه کنید.

علائم کم‌کاری تیروئید در کودکان و نوجوانان ممکن است شامل رشد ضعیف و کوتاهی قد، تاخیر در رشد دندان‌های دائمی، بلوغ تاخیری و رشد ذهنی ضعیف باشد. در دوران بارداری، بیماری‌های تیروئید درمان نشده می‌توانند به مشکلاتی مانند زایمان زودرس، سقط جنین و وزن کم جنین منجر شوند. علائم پرکاری تیروئید نیز ممکن است شباهتی به علائم بارداری طبیعی داشته باشد. بنابراین، در صورت تجربه هرگونه علامت ناراحت کننده یا جدید، به پزشک خود مراجعه کنید. برای تشخیص بیماری تیروئید، آزمایشات خون، تست‌های تصویربرداری و معاینات بدنی مورد استفاده قرار می‌گیرند، و آزمایش خون تیروئید برای تعیین عملکرد صحیح غده تیروئید استفاده می‌شود.

آزمایش آنتی بادی‌های تیروئید به شما کمک می‌کند تا انواع مختلف شرایط خودایمنی تیروئید را تشخیص دهید. این آزمایش‌ها شامل آنتی بادی‌های میکروزومی، آنتی بادی‌های تیروگلوبولین و آنتی بادی‌های گیرنده تیروئید است.

آزمایش کلسی تونین برای تشخیص هیپرپلازی سلول C و سرطان مدولاری تیروئید استفاده می‌شود.

آزمایش تیروگلوبولین برای تشخیص تیروئیدیت و نظارت بر درمان سرطان تیروئید استفاده می‌شود.

لازم به ذکر است که علائم تیروئید و روش‌های درمان ممکن است بین افراد متفاوت باشد.

برای تصویربرداری از تیروئید، اسکن تیروئید یک آزمایش تصویربرداری است که پزشک ممکن است انجام دهد. این آزمایش به پزشک این امکان را می‌دهد تا غده تیروئید شما را بررسی کند و ببیند آیا اندازه، شکل یا رشد آن تغییر کرده است یا خیر.

آزمایش اولتراسوند همچنین می‌تواند توسط پزشک استفاده شود. این آزمایش از امواج صوتی با فرکانس بالا برای تشخیص مسائل در بدن استفاده می‌کند. اما متفاوت از اشعه ایکس، اولتراسوند از اشعه استفاده نمی‌کند.

سونوگرافی یک روش تصویربرداری است که به شما نیازی به تغییر رژیم غذایی یا ناشتا بودن ندارد. در این آزمایش، شما روی یک میز معاینه دراز می‌کشید و سرتان را روی یک بالش قرار می‌دهید تا سرتان به عقب متمایل شود. سپس یک ژل گرم و محلول در آب روی پوست ناحیه‌ای که قرار است بررسی شود قرار می‌گیرد. پزشک سپس یک پروب را روی گردن شما قرار می‌دهد و به آرامی آن را به اطراف حرکت می‌دهد تا تمام قسمت‌های تیروئید را ببیند.

علاوه بر سونوگرافی، یک روش دیگر برای سریع بررسی علائم تیروئید، معاینه فیزیکی در مطب است. در این آزمایش ساده و بدون درد، پزشک قسمت جلوی گردن شما را لمس می‌کند تا هرگونه رشد یا بزرگ شدن تیروئید را تشخیص دهد.

یکی از راه‌های سریع برای بررسی علائم تیروئید، معاینه فیزیکی در مطب است. در این آزمایش ساده و بدون درد، پزشک قسمت جلوی گردن شما را لمس می‌کند تا هرگونه رشد یا بزرگ شدن تیروئید را تشخیص دهد.

کدام افراد بیشتر در معرض اختلالات و بروز علائم تیروئید هستند؟
بیماری تیروئید می‌تواند هر کسی را تحت تاثیر قرار دهد؛ مردان، زنان، نوزادان، نوجوانان و افراد مسن، همه در معرض ابتلا به آن هستند. ممکن است در زمان تولد (معمولاً کم‌کاری تیروئید) وجود داشته باشد و با افزایش سن (معمولاً بعد از یائسگی در زنان) ایجاد شود.

احتمال ابتلای یک زن به بیماری تیروئید تقریباً پنج تا هشت برابر بیشتر از یک مرد است. اما افرادی بیشتر در معرض ابتلا به این بیماری هستند که:

– سابقه خانوادگی بیماری تیروئید داشته باشند.
– یک بیماری پزشکی داشته باشند (مانند کم خونی خطرناک، دیابت نوع ۱، نارسایی اولیه آدرنال، لوپوس، آرتریت روماتوئید، سندرم شوگرن و سندرم ترنر).
– از داروهای حاوی ید (مانند آمیودارون) استفاده کنند.
– بالای ۶۰ سال باشند، به خصوص در زنان.
– قبلاً برای یک بیماری تیروئید یا سرطان تیروئید (مانند تیروئیدکتومی یا پرتودرمانی) درمان داشته باشند.

آیا ریزش مو از علائم تیروئید است؟
ریزش مو یکی از علائم تیروئید، به ویژه کم‌کاری تیروئید است. اگر موهایتان شروع به ریزش غیرعادی کرده‌اند، با پزشک خود صحبت کنید.

آیا تشنج از علائم تیروئید است؟
تشنج از علائم تیروئید نیست. با این حال، در موارد بسیار شدید کم‌کاری تیروئید که تشخیص داده نشده یا درمان نشده است، خطر ابتلا به سدیم پایین در سرم خون افزایش می‌یابد که می‌تواند به تشنج منجر شود.

بیماری تیروئید چگونه درمان می‌شود؟
هدف پزشک متخصص غدد، این است که سطح هورمون تیروئید را به حالت عادی برگرداند. درمان بیماری تیروئید به علائم آن بستگی دارد. در صورت وجود سطوح بالای هورمون‌های تیروئید در خون (پرکاری تیروئید)، گزینه‌های درمانی زیر می‌توانند مفید باشند:

داروهای ضدتیروئید، مانند متیمازول و پروپیل تیوراسیل، هورمون‌های تیروئید را کاهش می‌دهند. درمان با ید رادیواکتیو، با تخریب سلول‌های تیروئید، از تولید هورمون‌های بیش از حد تیروئید جلوگیری می‌کند. مسدودکننده‌های بتا به کنترل علائم تیروئید کمک می‌کنند، اما سطوح هورمون‌ها را تغییر نمی‌دهند. جراحی نیز یک گزینه درمانی است که ممکن است تیروئید را به طور کامل یا جزئی بردارد. در صورت کم‌کاری تیروئید، داروهای جایگزین تیروئید معمولاً تجویز می‌شوند. در صورتی که تیروئید باید برداشته شود، جراحی تیروئیدکتومی انجام می‌شود و می‌تواند با برش در جلوی گردن یا زیر بغل انجام شود.

داروهای ضدتیروئید مانند متیمازول و پروپیل تیوراسیل، تولید هورمون تیروئید را مهار می‌کنند. درمان با استفاده از ید رادیواکتیو، با تخریب سلول‌های غده تیروئید، از تولید بیش از حد هورمون‌های تیروئید جلوگیری می‌کند. اما مسدودکننده‌های بتا تاثیری بر میزان هورمون‌های تیروئید ندارند، تنها به کنترل علائم تیروئید کمک می‌کنند. در صورتی که جراحی لازم باشد، تیروئید را می‌توان به طور کامل یا جزئی برداشت کرد. نوع جراحی بستگی به شدت علائم تیروئید دارد. وقتی تیروئید بیش از حد رشد کند، ممکن است برخی از انواع جراحی برای فرد مناسب نباشد. در این صورت، جراحی تیروئیدکتومی انجام می‌شود و می‌تواند با برش در جلوی گردن یا زیر بغل انجام شود.

چگونه می‌توانم بفهمم آیا مشکل تیروئید دارم یا نه؟

برخی از علائم مشترک اختلال تیروئید شامل خستگی، افزایش وزن، عصبانیت، دلپیچه، مشکلات خواب و تغییرات در دمای بدن هستند. اما تنها یک پزشک می‌تواند با تشخیص درست، این مشکل را تأیید کند. بنابراین، اگر شما احساس می‌کنید که مشکلی با تیروئید خود دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و آزمایشات لازم را انجام دهید.

آیا بیماری تیروئید به طور معمول به نسل بعدی انتقال پیدا می‌کند؟

بیماری‌های تیروئید می‌توانند به نسل بعدی انتقال پیدا کنند. اگر یکی از والدین شما بیماری تیروئید دارد، احتمال ابتلا به این بیماری برای شما افزایش می‌یابد. اما داشتن یکی از این بیماری‌ها، به معنی این نیست که شما بیماری را حتماً از والدینتان به ارث برده‌اید.

آیا بیماری تیروئید می‌تواند در طول بارداری تأثیر بگذارد؟

بله، بیماری تیروئید می‌تواند در طول بارداری تأثیر بگذارد. تغییرات هورمونی در طول بارداری می‌تواند باعث افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های تیروئید شود. بنابراین، اگر باردار هستید یا قصد بارداری دارید، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و آزمایشات لازم را انجام دهید.

در صورتی که تیروئیدم بیش از حد رشد کند، آیا نیاز به جراحی دارم؟

در برخی موارد، جراحی ممکن است به عنوان درمان برای رشد بیش از حد تیروئید مورد نیاز باشد. اما نوع جراحی بستگی به شدت علائم شما دارد. در صورتی که رشد تیروئید شما شدید باشد، ممکن است نیاز به برداشت کامل یا جزئی تیروئید باشد. در هر صورت، تصمیم نهایی در مورد جراحی باید توسط پزشک شما گرفته شود.

می‌توانید با اختلال تیروئید زندگی عادی داشته باشید، اما باید علائم تیروئید را مدیریت کنید. معمولاً با مصرف داروهای منظم و توصیه‌های پزشک، می‌توانید زندگی عادی خود را ادامه دهید. هر فرد باید پنج سال یک بار آزمایش تیروئید بدهد و افراد با نشانه‌های اختلال تیروئید باید آزمایشات را بیشتر انجام دهند. کم کاری تیروئید بیشتر در خانم‌های بالای ۶۰ سال و پرکاری تیروئید بیشتر در خانم‌ها و افراد بالای ۶۰ سال رخ می‌دهد. همچنین، عوامل ارثی نیز می‌توانند خطر ابتلا به اختلال تیروئید را افزایش دهند. در طی دوران بارداری نیز، تغییرات هورمونی می‌تواند باعث اختلال در سطح تیروئید شود، بنابراین در صورت مشاهده علائم تیروئید در طی بارداری، بهتر است به پزشک مراجعه کنید.