تاثیررژیم غذایی بر اوتیسم وچاقی-شناسایی غذاهای مضربرای افراد مبتلا به اوتیسم

رژیم غذایی در درمان اوتیسم نقش مهمی ایفا می‌کند، به ویژه زمانی که کودکان مبتلا به این بیماری عادات غذایی نامناسبی داشته باشند. برآوردهای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در سال ۲۰۱۴ نشان می‌دهد که یکی از هر ۵۹ کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می‌شود. افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند، معمولاً با مشکلات رژیم غذایی مواجه می‌شوند.

منابع:
– مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)

رژیم غذایی در درمان اوتیسم نقش مهمی ایفا می‌کند، به ویژه زمانی که کودکان مبتلا به این بیماری عادات غذایی نامناسبی داشته باشند. برآوردهای مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری در سال ۲۰۱۴ نشان می‌دهد که یکی از هر ۵۹ کودک مبتلا به اوتیسم تشخیص داده می‌شود. افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند، معمولاً با مشکلات رژیم غذایی مواجه می‌شوند.

منابع:
– مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)

رژیم غذایی مناسب یکی از راه‌های موثر در بهبود علائم اوتیسم است، به ویژه زمانی که کودکان مبتلا به این بیماری عادات غذایی نامناسبی داشته باشند. آمارها نشان می‌دهد که در سال ۲۰۱۴، تخمین زده شده است که یک نفر از هر ۵۹ کودک تشخیص اوتیسم دریافت می‌کند.

افراد مبتلا به اوتیسم معمولاً با رفتارهای محدود کننده، تکراری و الگوهای کلیشه‌ای مواجه می‌شوند. این اختلال در طیف اوتیسم می‌تواند در تمام افراد بدون توجه به نژاد، فرهنگ یا پیشینه اقتصادی دیده شود.

بر اساس تحقیقات مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری‌ها، اوتیسم بیشتر در پسران نسبت به دختران رخ می‌دهد. همچنین، نشانه‌هایی وجود دارد که ارتباط بین اوتیسم و چاقی را نشان می‌دهند و به افزایش شیوع این دو بیماری اشاره می‌کنند.

بعضی افراد این ارتباط را به عوامل محیطی مرتبط می‌کنند، اما تخصصی‌ها شک دارند که واقعاً افزایشی در این رابطه وجود داشته باشد، و آنها معتقدند که تشخیص و شناخت این بیماری نسبت به گذشته ساده‌تر شده است. در ادامه، به معرفی یک برنامه غذایی مناسب و شناسایی غذاهای ضار برای اوتیسم می‌پردازیم.

اوتیسم اختلالی است که در راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM) توسط انجمن روانپزشکی آمریکا شناسایی شده است. این راهنما توسط کلینیک‌ها برای تشخیص انواع اختلالات روانی استفاده می‌شود و آخرین نسخه آن در سال ۲۰۱۳ منتشر شده است. DSM پنج نوع مختلف از اوتیسم را تشخیص می‌دهد که عبارتند از:

1. اوتیسم با یا بدون همراهی اختلالات فکری: در این نوع اوتیسم، علاوه بر علائم اوتیسمی، اختلالات فکری همراه نیز مشاهده می‌شود.

2. اوتیسم با یا بدون همراهی اختلالات زبانی: در این نوع، همراهی اختلالات زبانی با علائم اوتیسم مشاهده می‌شود.

3. مرتبط با بیماری پزشکی یا ژنتیکی شناخته شده یا عامل محیطی: در این حالت، اوتیسم به علت بیماری پزشکی یا ژنتیکی شناخته شده یا عوامل محیطی رخ می‌دهد.

4. مرتبط با دیگر اختلالات عصبی، روانی یا رفتاری: این نوع اوتیسم با دیگر اختلالات عصبی، روانی یا رفتاری همراه است.

5. به همراه اسکیزوفرنی کاتاتونی: در این نوع، اوتیسم به همراه اسکیزوفرنی کاتاتونی، که یک نوع اختلال روانی است، دیده می‌شود.

این دسته‌بندی‌ها به متخصصین روانپزشکی کمک می‌کند تا اختلالات مرتبط با اوتیسم را شناسایی و تشخیص دهند.

اوتیسم، اختلالی است که در آن عملکرد شناختی، هویتی و ارتباطی فرد متأثر می‌شود. اوتیسم انواع مختلفی دارد، اما در همه آنها علائمی مشترک وجود دارد.

علائم اوتیسم معمولاً در دوران کودکی، بین 12 تا 24 ماه از سن، مشاهده می‌شوند. علائم اولیه ممکن است شامل تأخیر در زبان یا مشکل در ارتباطات اجتماعی باشد. راهنمای تشخیصی و آماری اختلال‌های روانی (DSM) علائم اوتیسم را به دو دسته تقسیم می‌کند: مشکلات ایجاد ارتباط و تعامل اجتماعی و الگوهای محدود کننده یا تکرارشونده رفتاری یا فعالیتی.

مشکلات ایجاد ارتباط و تعامل اجتماعی شامل موارد زیر می‌شود:
– دشواری در به اشتراک گذاشتن احساسات، علایق یا حفظ مکالمه پشت سرهم
– مشکل در برقراری ارتباطات غیرکلامی، مانند نگه داشتن چشمک زدن یا خواندن زبان بدن
– مشکل در ساختن یا حفظ روابط

الگوهای محدود کننده یا تکرارشونده رفتاری یا فعالیتی نیز شامل موارد زیر است:
– تمایل به تکرار کردن عملیات خاص یا پیگیری الگوهای محدود
– علاقه شدید به اشیاء یا موضوعات خاص و محدود
– مقاومت در تغییر الگوی رفتاری یا روزمره
– حساسیت به تغییرات در محیط و عدم تحمل نوسانات

این دسته‌بندی‌ها به متخصصین کمک می‌کند تا علائم اوتیسم را شناسایی و تشخیص دهند.

دلایل اصلی بروز اوتیسم هنوز به طور دقیق مشخص نشده است. تحقیقات جدید نشان می‌دهد که این اختلال تنها به علت یک عامل خاص نبوده و بسیاری از عوامل مختلف ممکن است در بروز اوتیسم نقش داشته باشند. برخی از شاخص‌های مشکوک برای اوتیسم عبارتند از:

۱. وجود یکی از اعضای خانواده با اوتیسم.
۲. وجود جهش‌های ژنتیکی.
۳. بروز سندرم X شکننده و دیگر اختلالات ژنتیکی.
۴. متولد شدن توسط والدین با سن بالا.
۵. وزن کم در زمان تولد.
۶. عدم تعادل متابولیک.
۷. قرار گرفتن در معرض فلزات سنگین و سموم محیطی.
۸. سابقه عفونت‌های ویروسی.
۹. قرار گرفتن جنین در معرض داروهای والپروئیک اسید یا تالیدومید.

به عنوان یک نکته مهم، تحقیقات نشان داده است که واکسن‌ها نمی‌توانند عامل بروز اوتیسم باشند. این یعنی تزریق واکسن‌ها برای کودکان ایمن است و رابطه‌ای مستقیم با بروز اوتیسم ندارد.

یکی از علل اصلی بروز اوتیسم، نقص‌های ژنتیکی هستند. هنوز درمانی قطعی برای اوتیسم وجود ندارد، اما متخصصان و درمانگرها می‌توانند به افراد کمک کنند تا با کاهش علائم، بهبودی بیشتری در کیفیت زندگی خود داشته باشند. رویکردهای درمانی متنوعی برای اوتیسم وجود دارد، که عبارتند از:

– رفتار درمانی: این روش به کمک تغییر رفتارها و ارتباطات اجتماعی فرد، در بهبود علائم اوتیسم کمک می‌کند.
– بازی درمانی: این روش با استفاده از بازی‌ها و فعالیت‌های ساختارمند، توانایی‌های ارتباطی و اجتماعی فرد را تقویت می‌کند.
– کار درمانی: این روش شامل فعالیت‌های مرتبط با مهارت‌های شغلی و خودمعیشتی است که به فرد کمک می‌کند در زندگی روزمره خود مستقل‌تر شود.
– فیزیوتراپی: این روش شامل تمرینات فیزیکی و حرکتی است که به توانایی‌های حرکتی و عملکرد بدنی فرد کمک می‌کند.
– صحبت درمانی: این روش شامل جلسات صحبت و بحث با درمانگر است که به فرد کمک می‌کند درک بهتری از احساسات و موضوعات مختلف پیدا کند.
– ماساژها، پتوهای سنگین و لباس‌های پوشیدنی و تکنیک‌های آرام‌بخش دیگر نیز می‌توانند به کاهش علائم اوتیسم کمک کنند.

همچنین برخی افراد ممکن است به درمان‌های جایگزین نیز روی بیاورند، اما باید توجه داشت که نتایج تحقیقات در این زمینه متناقض است و برخی از این روش‌ها ممکن است خطرناک باشند. به عنوان مثال، مصرف دوز بالای ویتامین‌ها، شلات درمانی برای خارج کردن فلزات از بدن، درمان با اکسیژن هایپربار و مصرف ملاتونین برای مشکلات خواب، تاکنون نتایج قطعی و قابل اعتمادی در درمان اوتیسم ارائه نکرده‌اند. بنابراین، قبل از استفاده از هرگونه درمان جایگزین، بهتر است با متخصصین مربوطه مشورت کنید.

برای طراحی برنامه غذایی برای افراد مبتلا به اوتیسم، مهم است مقدار مناسبی از ویتامین‌ها و مواد مغذی ضروری را مورد توجه قرار دهید. با این حال، هیچ رژیم غذایی خاصی برای اوتیسم وجود ندارد و تاثیر رژیم غذایی بر این بیماری هنوز واضح نیست.

در هر صورت، تغذیه سالم و متوازن برای افراد مبتلا به اوتیسم همچنان بسیار مهم است. برخی از موارد مهم که در برنامه غذایی آنها باید مد نظر قرار گیرند، عبارتند از:

– مصرف میوه‌ها و سبزیجات تازه
– انتخاب گوشت مرغ بدون چربی
– مصرف ماهی که منبع خوبی از امگا-3 است
– دریافت چربی‌های غیر اشباع مانند روغن ماهی و روغن زیتون
– مصرف مایعات کافی

در مورد ارتباط اوتیسم و چاقی، یک مطالعه نشان داد که در مقایسه با جمعیت عمومی، در کودکان مبتلا به اوتیسم شیوع اضافه وزن و چاقی قابل توجهی وجود دارد. علل دقیق این مسئله هنوز مشخص نیست، اما احتمالاً به عوامل بیولوژیکی و رفتاری مرتبط با اوتیسم وابسته است که همه افراد در طیف اوتیسم را در معرض خطر بالاتری قرار می‌دهد.

همانطور که قبلاً ذکر شد، برخی از دلایل ممکن شامل عدم تحمل به طعم‌ها و بافت‌های جدید است که می‌تواند به الگوهای غذایی ناسالم منجر شود. علاوه بر این، برای افرادی که با محدودیت‌های اجتماعی و حرکتی زندگی می‌کنند، فعالیت بدنی ممکن است محدود شده باشد.

بنابراین، توجه به تغذیه سالم و تعیین برنامه غذایی مناسب برای افراد مبتلا به اوتیسم می‌تواند به بهبودی کلیت آنها کمک کند. همچنین، همیشه بهتر است با متخصصان مربوطه مشورت کنید تا برنامه غذایی مناسب و هماهنگ با نیازهای شخصی را تهیه کنید.

اطفال مبتلا إلى التوحد غالبًا ما يعانون من السمنة بسبب سلوكياتهم الغذائية غير المنتظمة وغير المتوازنة بمرور الوقت.

هل يمكن للأشخاص المصابين بالتوحد اتباع نظام غذائي لفقدان الوزن؟
يكون الأشخاص المصابين بالتوحد حساسين للغاية نظرًا لأن حياتهم تعتمد على نمط محدود، لذا يجب أن يتم التعامل مع أي تغيير صغير في حياتهم بحذر. نقطة مهمة حول هؤلاء الأشخاص هي أنهم منتظمون للغاية، لذا إذا كان بإمكانك إنشاء عادة إيجابية بالنسبة لهم، فلن يكون لديهم رد فعل سلبي وسيقومون بها من تلقاء أنفسهم دون الحاجة للرعاية.

هؤلاء الأشخاص لطفاء للغاية، شريطة أن يتعاملوا معهم بشكل صحيح. من المحظوظ أن نظام غذائي الدكتور كرماني قد نجح في إنقاص الوزن لعدة أشخاص مصابين بالتوحد بنجاح، ولكن هؤلاء الأشخاص يحتاجون إلى مزيد من الرعاية للبدء في الالتزام بنظام غذائي.

چالش‌های رایج درمورد تغذیه و پزشکی در کودکان مبتلا به اوتیسم عبارتند از:

– مشکلات گوارشی از جمله اسهال مزمن، تورم شکم، ناراحتی و بزاق، بیماری ریفلاکس معده-مری (GERD)، یبوست، تجمع مدفوع، ناتوانی در تغذیه و سندرم روده‌ی نشت‌کننده.
– کودکان مبتلا به اوتیسم نیز در معرض خطر مشکلات تغذیه‌ای دیگری هستند از جمله کمبود مواد مغذی، آلرژی غذایی، تحمل نامناسب به غذا و مشکلات تغذیه.

رژیم غذایی اوتیسم چیست؟
تقریباً یکی از هر پنج کودک مبتلا به اوتیسم رژیم غذایی خاصی دارد. به طور کلی نمی‌توان گفت که رژیم غذایی اوتیسم به صورت یک الگوی خاص وجود دارد، اما با رعایت موارد زیر در برنامه غذایی می‌توان به بهبود علائم این بیماری کمک کرد:

– کودکان مبتلا به اوتیسم که همچنین اختلال تشنجی دارند، ممکن است با رژیم کتوژنیک با اندک کربوهیدرات و بالا در چربی تسکین یابند. با این حال، استفاده نادرست از این رژیم می‌تواند منجر به رشد نامناسب و افزایش سطح کلسترول گردد، بنابراین توصیه می‌شود این روش تحت نظارت یک متخصص تغذیه و پزشک استفاده شود.

– رژیم غذایی بدون گلوتن و کازئین (GFCF) که یکی از روش‌های متداول درمانی است، زیرا تجزیه ناقص این پروتئین‌ها می‌تواند ماده‌ای را تولید کند که می‌تواند روده را التهابی کند.

– اگر کودک بیش از حد شیر مصرف می‌کند، توصیه می‌شود با حذف محصولات لبنی شروع کنید و آن‌ها را با جایگزین‌هایی مانند شیر سویا یا شیر بادام که حاوی کلسیم است، جایگزین کنید.

– بهتر است از رژیم غذایی بدون مخمر و قند استفاده کنید.

تغذیه سالم و ارگانیک برای کودکان مبتلا به اوتیسم بسیار مهم است. والدین باید از اینکه فرزندانشان نیازهای تغذیه‌ای خود را برآورده می‌کنند، اطمینان حاصل کنند. یک راهکار خوب استفاده از مولتی ویتامین‌ها است که حاوی مواد معدنی عالی هستند. البته، قبل از استفاده از آنها بهتر است با پزشک مشورت کنید.

اجتناب از مواد غذایی قندی و فرآوری شده، آفت‌کش‌ها، مواد نگهدارنده، مواد مصنوعی، فست فودها و مونوسدیم گلوتامات بسیار مهم است. به جای آنها، به والدین توصیه می‌شود از مواد غذایی سالم و طبیعی استفاده کنند.

مصرف اسیدهای چرب امگا ۳ نیز توصیه می‌شود؛ زیرا این اسیدهای چرب سالمی هستند که می‌توانند به کاهش التهاب کمک کنند. والدین می‌توانند ماهی سالمون را در رژیم غذایی فرزندانشان قرار دهند یا از مکمل‌هایی که این اسیدها را در بر می‌گیرند، استفاده کنند.

پروبیوتیک‌ها حاوی باکتری‌های سالم هستند و می‌توانند بهبود عملکرد دستگاه گوارش کودکان بیمار کمک کنند. کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً مشکلات گوارشی دارند و مصرف پروبیوتیک‌ها می‌تواند هضم و دفع آنها را بهبود بخشد.

برای کمک به فرزندتان در به دست آوردن تعادل مناسب این مواد مغذی مهم، می‌توانید با کمک تیم درمانی غذاهایی مانند لوبیا سفید، لوبیا چیتی و لوبیا سیاه را به رژیم غذایی آنها اضافه کنید.

می‌توانید رژیم غذایی فرزندتان را با اضافه کردن این مواد غذایی متنوع و سالم بهبود دهید:

– بادام زمینی و کره بادام زمینی
– دانه آفتابگردان
– تخم مرغ
– غذاهای دریایی مانند ماهی و میگو
– دانه چیا
– شیر سویا
– بادام و شیر بادام
– انجیر خشک و زردآلو
– سبزیجات چلیپایی مانند کلم پیچ و کلم بروکلی
– اسفناج
– غلات صبحانه غنی شده
– عدس
– شکلات تلخ به عنوان یک خوراکی شیرین (به‌طور گهگاهی)
– گوشت گاو بدون چربی، بوقلمون و مرغ
– نخود
– بلغور جو دوسر
– نخود سبز
– انبه
– خربزه و طالبی
– گوجه فرنگی و آب گوجه فرنگی
– هویج
– فلفل قرمز شیرین
– کدو حلوایی
– مرکبات مانند پرتقال و گریپ فروت
– قارچ
– چغندر
– آووکادو
– برنج
– پیاز و سیر

با افزودن این مواد غذایی به رژیم غذایی فرزندتان، می‌توانید به تنوع تغذیه و تأمین مواد مغذی نیازهای آنها را برآورده کنید.

با توجه به تحقیقات، برخی مواد غذایی می‌توانند در کاهش علائم بیماری اوتیسم مفید باشند. به عنوان مثال، بادام و شیر بادام از جمله مواد غذایی مفید برای کاهش علائم اوتیسم هستند.

در مطالعاتی که انجام شده است، نشان داده شده است که کودکان مبتلا به اوتیسم معمولاً دچار کمبود برخی مواد مغذی هستند. این کمبودها ممکن است به دلیل ترجیحات غذایی یا وسواس غذایی باشد. برخی از ویتامین‌هایی که برای کودکان مبتلا به اوتیسم مفید هستند شامل فیبر، اسید فولیک، کلسیم، آهن، روی و ویتامین‌های A، C، D، E، K، B6 و B12 است. بنابراین، توصیه می‌شود از مواد غذایی حاوی این ویتامین‌ها در رژیم غذایی کودکان استفاده کنید.

همچنین برخی غذاها و مواد غذایی ممکن است برای کودکان مبتلا به اوتیسم مضر باشند. به عنوان مثال، مصرف لبنیات ممکن است برای افراد مبتلا به اوتیسم مضر باشد. پروتئین کازئین که در لبنیات وجود دارد، می‌تواند با اسید معده ترکیب شده و موجب تولید یک ماده به نام اگزورفین شود که می‌تواند منجر به مشکلاتی مانند ناتوانی در تمرکز و بی‌حسی در برابر درد شود. همچنین، بر اساس تحقیقات، التهاب به شدت با اوتیسم و اختلالات عملکرد سیستم ایمنی مرتبط است.

ذرت نیز ممکن است برای کودکان مبتلا به اوتیسم مضر باشد. ذرت به عنوان یکی از محصولات پرمصرف آفت‌کش در کشورها محسوب می‌شود و برخی تحقیقات ارتباط بین معرض بودن به علف کش گلایفوسیت و خطر ابتلا به اوتیسم را نشان داده‌اند. همچنین، ذرت حاوی اسیدهای چرب ناسالمی است که ممکن است منجر به التهاب شود، در حالی که اسیدهای چرب امگا ۳ که ضد التهاب هستند، در ذرت به میزان کمتری وجود دارند.

به طور کلی، انتخاب مواد غذایی مناسب و تنوع در رژیم غذایی می‌تواند به بهبود علائم بیماری اوتیسم کمک کبکند. برای کاهش علائم بیماری اوتیسم، می‌توانید از بادام و شیر بادام و همچنین مواد غذایی حاوی ویتامین‌های مختلفی استفاده کنید. در عین حال، مصرف برخی غذاها و مواد غذایی را نیز باید محدود کنید.

مطالعات نشان داده است که کودکان مبتلا به اوتیسم ممکن است کمبود برخی مواد مغذی مانند فیبر، اسید فولیک، کلسیم، آهن، روی و ویتامین‌های A، C، D، E، K، B6 و B12 داشته باشند. بنابراین، توصیه می‌شود از مواد غذایی حاوی این ویتامین‌ها بیشتر استفاده کنید.

از طرفی، برخی غذاها و مواد غذایی برای افراد مبتلا به اوتیسم مضر هستند. به عنوان مثال، مصرف لبنیات برای این افراد ممکن است مشکلاتی ایجاد کند. پروتئین کازئین که در لبنیات وجود دارد، می‌تواند با اسید معده ترکیب شده و موجب تولید ماده‌ای به نام اگزورفین شود که می‌تواند علائمی مانند ناتوانی در تمرکز و بی‌حسی در برابر درد را تشدید کند. همچنین، التهاب به شدت با اوتیسم و اختلالات عملکرد سیستم ایمنی مرتبط است.

در مورد ذرت، تحقیقات نشان داده است که آفت‌کش‌های مورد استفاده در کشت ذرت و همچنین مصرف طولانی مدت ذرت ممکن است با خطر ابتلا به اوتیسم در ارتباط باشد. همچنین، ذرت دارای اسیدهای چرب ناسالمی است که می‌توانند التهاب را افزایش دهند، در حالی که اسیدهای چرب امگا ۳ که ضد التهاب هستند، در ذرت به میزان کمتری وجود دارند.

به طور کلی، انتخاب مواد غذایی سالم و تنوع در رژیم غذایی می‌تواند به بهبود علائم بیماری اوتیسم کمک کند. همچنین، مشاوره با یک تغذیه‌شناس یا پزشک متخصص در این زمینه می‌تواند راهنمایی‌های مفیدی ارائه دهد.

تحقیقات نشان می‌دهد که مصرف گلوتن، که مخلوطی از پروتئین‌های موجود در غلات مانند گندم، جو و چاودار است، ممکن است منجر به التهاب سیستمیک شود. به عبارت دیگر، بدن شما می‌تواند به گلوتن آنتی‌بادی تولید و مغز شما را تحریک یا ملتهب کند.

علاوه بر این، مصرف گلوتن می‌تواند باعث کاهش باکتری‌های مفید در سیستم گوارش شود که این موضوع می‌تواند منجر به افزایش احساس اضطراب، استرس یا افسردگی شود. بر اساس یک مطالعه انجام شده در سال ۲۰۱۹، رابطه‌ای بین روده و مغز در اوتیسم وجود دارد که قابل توجه است.

برای رژیم درمانی اوتیسم، باید از مواد غذایی حاوی گلوتن خودداری کنید تا به مشکلات گوارشی و التهابات جلوگیری شود.

قند نیز باید اجتناب شود، زیرا آن التهاب‌آور است و می‌تواند رشد نامنظم سلول‌های مغز را افزایش داده و بسیار اعتیادآور است. تحقیقات نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به اوتیسم که مشکلات گوارشی دارند، متابولیسم قند ضعیفی دارند و در سطح آنزیم‌ها و ناقل‌های مرتبط با هضم قندها کمبودها وجود دارد. از این رو، اجتناب از قند و کربوهیدرات‌های تصفیه شده و افزایش مصرف پروتئین بدون چربی می‌تواند بهبود قابل توجهی در تمرکز و کاهش علائم اوتیسم به همراه داشته باشد.

همچنین باید از ترکیبات مصنوعی در غذاهای فرآوری شده خودداری کنید. یک مطالعه اشاره دارد که افزایش شیوع اوتیسم ممکن است به مواد نگهدارنده موجود در غذاهای فرآوری شده مرتبط باشد. بنابراین، بهتر است از تمام افزودنی‌ها، نگهدارنده‌ها، رنگ‌های مصنوعی، طعم دهنده‌های مصنوعی و شیرین‌کننده‌های مصنوعی خودداری کنید.

مطالعات نشان داده است که بهبود برنامه غذایی در رژیم اوتیسم می‌تواند نقش مهمی در بهبود علائم بیماری ایفا کند. به دلیل شیوع وزن ناسالم در کودکان مبتلا به اوتیسم نسبت به جمعیت عمومی، بهبود برنامه غذایی می‌تواند بهبود قابل توجهی در وضعیت آنها داشته باشد.

برای رژیم غذایی درمانی افراد مبتلا به اوتیسم، موارد زیر را باید در نظر بگیرید:

1. اجتناب از مواد غذایی حاوی گلوتن: برخی افراد مبتلا به اوتیسم می‌توانند به مواد غذایی حاوی گلوتن حساسیت نشان دهند. از این رو، بهتر است از غلاتی مانند گندم، جو، جو دو سر، و غیره که حاوی گلوتن هستند، خودداری کنید.

2. کاهش مصرف قندها: قندها می‌توانند التهاب‌آور باشند و رشد نامنظم سلول‌های مغز را افزایش دهند. بهتر است از مصرف شکر و قندهای تصفیه شده کاسته شود. به جای آن، می‌توانید به منابع سالم قند مانند میوه‌ها و سبزیجات تازه روی آورید.

3. اجتناب از ترکیبات مصنوعی: غذاهای فرآوری شده ممکن است حاوی ترکیبات مصنوعی مختلفی مانند نگهدارنده‌ها، رنگ‌های مصنوعی، طعم دهنده‌های مصنوعی و شیرین‌کننده‌های مصنوعی باشند. بهتر است از این مواد خودداری کنید و به جای آن، غذاهای تازه و طبیعی را ترجیح دهید.

در کل، بهبود برنامه غذایی می‌تواند نقش مهمی در بهبود علائم اوتیسم ایفا کند، به خصوص در کودکانی که دارای مشکلات گوارشی هستند. بهتر است با متخصص تغذیه یا پزشک معالج خود مشورت کنید تا برنامه غذایی مناسبی برای شما یا فرد مبتلا به اوتیسمی که مراقبت می‌کنید تهیه کنید.

توجه به سلامتی مغز در مراکز مراقبت از سلامت روانی | دکتر امن کلینیک ها

دسترسی به یک رژیم غذایی مناسب می‌تواند به بهبود وضعیت افراد مبتلا به اوتیسم کمک کند. برای مثال، کودکانی که اوتیسم دارند و همچنین دچار اختلال تشنجی هستند، ممکن است با دنبال کردن یک رژیم کتوژنیک با مقدار زیادی چربی و کمبود کربوهیدرات تسکین بیشتری بیابند. با این حال، باید توجه داشت که اگر از این رژیم به درستی پیروی نشود، ممکن است به رشد نامناسب و افزایش سطح کلسترول منجر شود. بنابراین، استفاده از این روش با نظارت یک تغذیه‌شناس و پزشک ضروری است.

در رژیم غذایی اوتیسم، مواد غذایی مفیدی وجود دارند که می‌توانند مفید باشند. برخی از این مواد شامل موارد زیر هستند: ماهی و سایر مواد غذایی دریایی، دانه چیا، شیر سویا، بادام و شیر بادام، انجیر خشک و زردآلو، سبزیجاتی مانند کلم پیچ و کلم بروکلی، اسفناج، غلات صبحانه غنی شده و عدس. این تنها بخشی از مواد غذایی مفید در رژیم اوتیسم هستند.

بر اساس مقاله درباره رژیم اوتیسم، این رژیم یک برنامه غذایی محدود است که به منظور بهبود وضعیت این بیماری طراحی شده است. تحقیقات نشان می‌دهد که اوتیسم و چاقی با یکدیگر مرتبط هستند، زیرا شیوع وزن ناسالم در بین کودکان مبتلا به اوتیسم به دلیل وجود غذاهای مضر برای اوتیسم، نسبت به جمعیت عمومی بسیار بیشتر است. تحقیقات دیگر نشان می‌دهد که کودکان مبتلا به اوتیسم تا ۴۱ درصد بیشتر در معرض خطر ابتلا به چاقی هستند. برای بیماران مبتلا به اوتیسم، معمولاً یک رژیم غذایی حذفی توصیه می‌شود، که شامل حذف گلوتن، لبنیات، شکر، ذرت، سویا و سایر غذاهای آلرژی زا می‌شود.

منابع:
webmd.com
amenclinics.com
wpengine.com