“رژیم غذایی در آرتریت پسوریاتیک و بایدها و نبایدهای آن”

بیماری آرتریت پسوریاتیک (PsA) یک نوع تورم مفاصل است که در افراد مبتلا به پسوریازیس (یک بیماری پوستی) اتفاق می‌افتد. این بیماری قابل درمان مستقیم نیست، اما در برخی موارد، تغییراتی در رژیم غذایی می‌تواند به افراد مبتلا به این بیماری کمک کند تا حالت بهتری داشته باشند.

بیماری آرتریت پسوریاتیک (PsA)، یک نوع التهاب و تورم مفاصل است که در افرادی که به پسوریازیس (یک بیماری پوستی) مبتلا هستند، رخ می‌دهد. این بیماری به طور مستقیم قابل درمان نیست، اما در برخی موارد، تغییراتی در رژیم غذایی می‌تواند به افراد مبتلا به PsA کمک کند تا حالت بهتری داشته باشند. گرچه بنیاد پسوریازیس بیان می‌کند که هنوز مدرک قطعی درباره تأثیر تغییرات در الگوی تغذیه بر بهبود این بیماری وجود ندارد، اما تجربه نشان داده است که بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس با خوردن غذاهای سالم‌تر، علائم خفیف‌تری از خود نشان داده‌اند. علاوه بر این، مصرف غذاهای سالم در هر صورت بهتر از مصرف غذاهای ناسالم است. در این مقاله، به بحث و بررسی اثرات رژیم‌های غذایی مناسب بر روی این بیماری، بهترین رژیم غذایی برای آرتریت پسوریاتیک، غذاها و نوشیدنی‌های مجاز و غیرمجاز، عادات ضار و مکمل‌های مناسب برای PsA پرداخته خواهد شد.

آیا رژیم غذایی مناسب مانع پیشرفت آرتریت پسوریاتیک می‌شود؟

آرتریت پسوریاتیک نوعی آرتریت است که برخی افراد مبتلا به پسوریازیس را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پسوریازیس، یک بیماری ژنتیکی است که باعث بروز لکه‌های قرمزرنگ و ترک‌های نقره‌ای روی پوست می‌شود. اغلب افراد سال‌ها قبل از تشخیص مشکلات مفصلی پسوریاتیک، با پسوریازیس مواجه می‌شوند. اما برخی مشکلات مفصلی ممکن است قبل از ظاهر شدن لکه‌های پوستی یا همزمان با آن شروع شود.

درد مفاصل، سفتی و تورم از علائم و نشانه‌های اصلی این بیماری هستند و می‌توانند هر قسمتی از بدن را تحت تأثیر قرار دهند، از جمله نوک انگشتان و ستون فقرات. این عارضه قابل درمان مستقیم نیست، اما هدف تمامی درمان‌ها، از جمله رژیم غذایی آرتریت پسوریاتیک، کمک به کنترل علائم و جلوگیری از آسیب به مفاصل است. در ادامه به معرفی رژیم‌های غذایی که جلوی پیشرفت این بیماری را می‌گیرند، می‌پردازیم.

رژیم لاغری برای بهبود آرتریت پسوریاتیک
افراد مبتلا به این بیماری، بیشتر احتمال چاقی را دارند و اضافه وزن می‌تواند منجر به تشدید درد مفاصل و حتی کاهش اثربخشی داروها شود. رژیم غذایی لاغری، تحت نظارت پزشک، می‌تواند به کاهش وزن اضافی کمک کند و در نتیجه علائم مرتبط با آرتریت پسوریاتیک را کاهش دهد و همچنین کنترل فشار خون بالا را برای حفظ سلامتی قلب و عروق پشتیبانی کند.

به طور کلی، بافت چربی منجر به آزادسازی پروتئین‌هایی می‌شود که باعث تورم می‌شوند. در رژیم کاهش وزن، مصرف چربی‌ها، قندها و کربوهیدرات‌ها محدود می‌شود و تمرکز بیشتر بر مصرف میوه‌ها، سبزیجات، گوشت‌های کم چرب و لبرژیم غذایی صحیح و مناسب می‌تواند در پیشگیری از پیشرفت آرتریت پسوریاتیک مؤثر باشد؟

آرتریت پسوریاتیک یک نوع آرتریت است که برخی از افراد مبتلا به پسوریازیس (یک بیماری پوستی) را تحت تأثیر قرار می‌دهد. پسوریازیس باعث بروز لکه‌های قرمز روی پوست و ترک‌های نقره‌ای می‌شود. بسیاری از افراد قبل از تشخیص آرتریت پسوریاتیک، ابتدا مبتلا به پسوریازیس می‌شوند و برخی مشکلات مفصلی همزمان با ظهور لکه‌های پوستی یا قبل از آن آغاز می‌شود.

درد مفاصل، سفتی و تورم از نشانه‌های اصلی این بیماری هستند و می‌توانند هر بخشی از بدن را تحت تأثیر قرار دهند، از جمله نوک انگشتان و ستون فقرات. برای این بیماری درمانی کامل وجود ندارد؛ اما هدف تمامی درمان‌ها، شامل رژیم غذایی آرتریت پسوریاتیک نیز، کنترل علائم و جلوگیری از آسیب به مفاصل است. در ادامه به معرفی رژیم‌های غذایی که در پیشگیری از پیشرفت این بیماری مؤثر هستند، خواهیم پرداخت.

رژیم لاغری برای بهبود آرتریت پسوریاتیک
افراد مبتلا به این بیماری، معمولاً به چاقی مبتلا می‌شوند و اضافه وزن می‌تواند باعث تشدید درد مفاصل و کاهش اثربخشی داروها شود. رژیم غذایی لاغری تحت نظارت پزشک می‌تواند به کاهش وزن اضافی کمک کند و در نتیجه، علائم مرتبط با آرتریت پسوریاتیک را کاهش دهد و همچنین کنترل فشار خون بالا را برای حفظ سلامتی قلب و عروق بهبود بخشد.

اصولاً بافت چربی منجر به آزاد شدن پروتئین‌هایی می‌شود که تورم را ایجاد می‌کنند. در رژیم کاهش وزن، مصرف چربی‌ها، قندها و کربوهیدرات‌ها محدود می‌شود و تمرکز بر مصرف میوه‌ها، سبزیجات، گوشت‌های کم چرب و لبنیات کم

آرتریت پسوریاتیک یک نوع تورم مفاصل است که در افراد مبتلا به پسوریازیس رخ می‌دهد. برای بهبود آرتریت پسوریاتیک، رژیم غذایی ضد التهابی توصیه می‌شود. برخی از مواد غذایی مثل گوشت قرمز چرب، لبنیات، قندهای تصفیه شده، غذاهای فرآوری شده و بعضی از سبزیجات مانند سیب‌زمینی، گوجه‌فرنگی و بادمجان ممکن است به التهاب منجر شوند. در این رژیم، از این نوع غذاها باید خودداری شود و به جای آن‌ها، مصرف ماهی‌هایی مانند ماهی خال مخالی، ماهی تن و سالمون که دارای اسیدهای چرب امگا ۳ هستند، توصیه می‌شود. همچنین هویج، سیب‌زمینی شیرین، اسفناج، کلم پیچ و بلوبری نیز گزینه‌های مناسبی هستند.

رژیم پروتکل خودایمنی (AIP) نیز برای بهبود آرتریت پسوریاتیک توصیه می‌شود. این رژیم یک نوع رژیم غذایی است که از غلات، حبوبات، لبنیات، تخم‌مرغ، قهوه، الکل، روغن و افزودنی‌های غذایی خودداری می‌شود و گلوتن و شکر نیز محدود می‌شوند. اساس این رژیم، ایمن‌سازی بدن در برابر تمام عوامل التهابی است. در این رژیم، مصرف غذاهای غنی از مواد مغذی، آب استخوان، غذاهای تخمیر شده و ورزش مفید است. این رژیم ممکن است به درمان افراد مبتلا به کولیت و بیماری کرون همکاری کند.

همچنین، رژیم غذایی بدون گلوتن نیز برای بهبود آرتریت پسوریاتیک مورد استفاده قرار می‌گیرد. تحقیقات نشان می‌دهد که حدود ۲۵ درصد از افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است حساسیتی نسبت به این پروتئین که در گندم و جو وجود دارد، داشته باشند. بنابراین، رژیم بدون گلوتن به عنوان یک رژیم غذایی مناسب برای آرتریت پسوریاتیک در نظر گرفته می‌شود.

رژیم بدون گلوتن یک رژیم غذایی است که از مصرف موادی که حاوی گلوتن هستند، مانند گندم و جو، خودداری می‌کند. برخی افراد معتقدند که این رژیم می‌تواند به بهبود آرتریت پسوریاتیک کمک کند. اما به طور کلی، برای تمام افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک، استفاده از رژیم بدون گلوتن ضروری نیست و تأثیر آن برای هر فرد ممکن است متفاوت باشد.

تحقیقات نشان داده است که تنها حدود ۲۵ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس ممکن است حساسیتی نسبت به گلوتن داشته باشند. بنابراین، برای این افراد، رژیم بدون گلوتن می‌تواند مفید باشد. اما برای بقیه افراد، مصرف گلوتن به طور کلی ضرری ندارد و نیازی به اجتناب کامل از آن نیست.

مهم است که قبل از تغییر در رژیم غذایی خود، با پزشک یا تغذیه‌شناس خود مشورت کنید. آنها می‌توانند شما را راهنمایی کنند و بر اساس شرایط شما، رژیم غذایی مناسبی را توصیه کنند که به بهبود وضعیت شما کمک کند.

یک رژیم غذایی مفید برای بهبود آرتریت پسوریاتیک، رژیم غذایی بدون گلوتن است. در این رژیم، از مصرف غذاهایی که حاوی گلوتن هستند، مانند گندم و جو، خودداری می‌شود. این رژیم می‌تواند بهترین نتیجه را برای افرادی که حساسیت به گلوتن دارند، به همراه داشته باشد. اما برای تمام افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک، این رژیم غذایی ضروری نیست و تأثیر آن برای هر فرد ممکن است متفاوت باشد.

علاوه بر رژیم بدون گلوتن، رژیم‌های غذایی دیگری نیز برای بهبود آرتریت پسوریاتیک مطرح شده‌اند. رژیم کم‌کربوهیدرات، که شامل پرهیز از مصرف غذاهایی با محتوای قند بالا مثل میوه‌ها و محصولات فرآوری‌شده است، بهبود آرتریت پسوریاتیک را تسهیل می‌کند. اما تأثیر این رژیم بر این بیماری هنوز به طور کامل مشخص نشده است و نیاز به تحقیقات بیشتر دارد.

رژیم غذایی مدیترانه‌ای نیز به عنوان یک گزینه مفید برای بهبود آرتریت پسوریاتیک مطرح شده است. این رژیم شامل روغن زیتون و ماهی‌های آب سرد، غلات کامل، میوه‌ها و سبزیجات است و می‌تواند به کاهش التهاب‌ها و علائم بیماری کمک کند.

رژیم غذایی پاگانو نیز با تمرکز بر مصرف میوه‌ها و سبزیجات و کاهش مصرف غذاهای ناسالم و التهاب‌زا، بهبود آرتریت پسوریاتیک را ترویج می‌دهد. اما هنوز مطالعات علمی کافی وجود ندارد تا این گزارشات را تایید کند.

در هر صورت، قبل از انتخاب هر رژیم غذایی، مهم است که با پزشک یا تغذیه‌شناس خود مشورت کنید و نظرات و راهنمایی‌های آنها را در نظر بگیرید. آنها می‌توانند بر اساس وضعیت شما، رژیم غذایی مناسبی را توصیه کنند که به بهبود وضعیت شما کمک کند.

رژیم غذایی غارنشینی برای بهبود آرتریت پسوریاتیک شامل مصرف گوشت، ماهی، تخم‌مرغ، میوه‌ها و سبزیجات است و از مصرف غلات، لوبیاها، تنقلات شیرین و لبنیات خودداری می‌کند. یکی از ادعاهای این رژیم غذایی این است که با عدم مصرف غذاهای چرب و لبنیات، التهاب در بدن کاهش می‌یابد ولی هیچ مدرک علمی قطعی برای اثبات این ادعا وجود ندارد. قبل از شروع هر گونه رژیم غذایی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید و تأیید و راهنمایی او را دریافت کنید.

رژیم غذایی کتو، با مصرف تری‌گلیسیریدهای زنجیره بلند مانند روغن زیتون، آووکادو، ماهی و گوشت، علائم پسوریازیس را تشدید نمی‌کند.

رژیم فستینگ یا روزه متناوب، شامل محدود کردن ساعات غذاخوری در روز است و معمولاً ۱۲ تا ۲۴ ساعت در طول روز غذا نمی‌خورند. برخی نسخه‌های این رژیم اجازه می‌دهند که در طول دوره روزه‌داری آب، چای و قهوه مصرف شود یا مقدار کمی غذا خورده شود. اما بیشتر مطالعات درباره تأثیر رژیم فستینگ بر افراد با اضافه وزن و بزرگسالان میانسال انجام شده و تاکنون مدارک علمی قابل قبولی برای مبتلایان به آرتریت پسوریاتیک وجود ندارد.

برای آرتریت پسوریاتیک، غذاهای ضدالتهاب شامل میوه‌ها و سبزیجات (مانند توت‌ها و سبزیجات تیره و برگ‌دار)، حبوبات و غلات کامل، ماهی‌های چرب، آووکادو، روغن بذر کتان و روغن زیتون، زردچوبه و زنجبیل مفید هستند. این موادغذایی آنتی‌اکسیدان‌های قوی دارند که به کاهش التهاب و بهبود عملکرد سیستم ایمنی بدن کمک می‌کنند و همچنین میزان پروتئین‌های التهابی را در بدن کاهش می‌دهند.

چای سبز، سفید و سیاه، به دلیل حاوی پلی‌فنول، سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کنند.

بعضی از موادغذایی که باید افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک از آن‌ها خودداری کنند و در رژیم غذایی آرتریت پسوریاتیک جایی ندارند شامل موارد زیر هستند:

– الکل: مصرف الکل باعث اختلال در عملکرد کبد می‌شود.
– قند: مصرف قند باعث ایجاد التهاب در بدن می‌شود.
– غذاهای سرخ‌شده و فرآوری‌شده: چربی‌های ترانس موجود در این نوع غذاها ممکن است باعث التهاب در سراسر بدن شوند.
– نوشابه‌های رژیمی: اگر نوشابه‌های رژیمی با آسپارتام شیرین شده باشند، ممکن است بدن آن‌ها را به عنوان تهدید درک کند و پاسخ ایمنی را شروع کند.
– لبنیات و گوشت قرمز: این موادغذایی حاوی چربی‌های اشباع شده التهاب‌زا هستند.

یکی از غذاهای غیرمجاز برای آرتریت پسوریاتیک، غذاهای سرخ‌شده و فرآوری‌شده هستند.

نوشیدنی‌های مجاز برای آرتریت پسوریاتیک شامل:

1. چای: بیشتر انواع چای حاوی آنتی‌اکسیدان هستند که به بدن کمک می‌کنند با استرس اکسیداتیو که می‌تواند منجر به التهاب شود، مبارزه کند. اضافه کردن چای به رژیم غذایی می‌تواند به کاهش فشار و التهاب مفاصل کمک کند.

2. آب: مصرف آب به هیدراته نگه‌داشتن بدن و دفع سموم کمک می‌کند و ممکن است در کاهش برخی التهاب‌ها نیز مؤثر باشد. نوشیدن آب قبل از وعده غذایی می‌تواند به کاهش وزن و کاهش فشار بر مفاصل، به‌ویژه پاها، کمک کند.

3. قهوه: قهوه نیز مانند چای دارای آنتی‌اکسیدان است. با این حال، تاکنون شواهد قاطعی درباره اثر ضدالتهابی قهوه برای افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک وجود ندارد. همچنین، تحقیقات نشان داده‌اند که تأثیرات قهوه در پیش‌التهاب یا ضدالتهابی ممکن است بسته به واکنش بدن هر فرد متفاوت باشد. برای بررسی این موضوع، می‌توان قهوه را برای چند هفته از رژیم غذایی حذف کرده و سپس مجدداً آن را مصرف کنید و تغییرات را مورد بررسی قرار دهید.

نوشیدنی‌هایی که برای آرتریت پسوریاتیک غیرمجاز هستند، باید به شکل کامل حذف یا محدود شوند. این نوشیدنی‌ها عبارتند از:

1. الکل: مصرف الکل اثرات منفی زیادی بر بدن دارد، از جمله افزایش وزن و افزایش خطر ابتلا به بیماری‌های کبدی. اگرچه هنوز تحقیقات کافی درباره تأثیر الکل بر آرتریت پسوریاتیک وجود ندارد، اما یک مطالعه بزرگ در سال 2015 بر روی زنان در ایالات متحده نشان داد که مصرف بیش از حد الکل باعث افزایش خطر ابتلا به این بیماری می‌شود و همچنین اثربخشی درمان‌های آرتریت پسوریاتیک را کاهش می‌دهد. همچنین، ممکن است الکل با داروهای استفاده شده برای درمان آرتریت پسوریاتیک (مانند متوترکسات) تداخل منفی داشته باشد.

2. لبنیات: مصرف لبنیات ممکن است به بدتر شدن علائم آرتریت پسوریاتیک کمک کند. برخی از تحقیقات نشان می‌دهند که حذف برخی از غذاها، از جمله لبنیات، می‌تواند در بهبود علائم آرتریت پسوریاتیک در برخی افراد موثر باشد.

مصرف لبنیات ممکن است باعث تشدید علائم آرتریت پسوریاتیک شود.

نوشیدنی‌های شیرین:
افرادی که با آرتریت پسوریاتیک (PsA) مبتلا هستند، باید از مصرف نوشیدنی‌هایی که حاوی قند هستند، پرهیز کنند. مصرف زیاد قند می‌تواند به افزایش التهاب و افزایش وزن کمک کند که درنتیجه ممکن است علائم بیماری را تشدید کند.

عادت‌های ناسالم و مضر برای آرتریت پسوریاتیک:
از آنجایی که هنوز درمان قطعی برای آرتریت پسوریاتیک وجود ندارد، تمرکز بر کنترل علائم و جلوگیری از آسیب مفاصل برای کاهش درد و تسکین بیماری می‌باشد. استفاده از داروها و رعایت دستورات پزشک نیز بخشی از درمان است، اما انتخاب سبک زندگی مناسب نیز بسیار اهمیت دارد. عادت‌هایی که در ادامه به آن‌ها اشاره می‌شود، می‌توانند علائم بیماری را تشدید کنند و لذا لازم است از آن‌ها خودداری یا محدودیت داشته باشید.

خطر اضافه وزن برای آرتریت پسوریاتیک:
اضافه وزن تأثیرات منفی متعددی بر روی آرتریت پسوریاتیک دارد، به همین دلیل رعایت رژیم غذایی مناسب برای مبتلایان به این بیماری حائز اهمیت است. سلول‌های چربی، پروتئین‌های مختلفی از جمله آدیپوکین‌ها را که فعالیت پیش‌التهابی دارند و می‌توانند التهاب آرتریت پسوریاتیک را تشدید کنند، آزاد می‌کنند. این امر، به همراه تحمیل وزن اضافه بر روی مفاصل، منجر به افزایش التهاب در بدن می‌شود.

سندرم سیب‌زمینی کاناپه و خطر آرتریت پسوریاتیک:
بی‌تحرکی و عدم ورزش نه تنها موجب افزایش وزن می‌شود، بلکه باعث سفت و سخت شدن مفاصل نیز می‌شود. این وضعیت به عنوان سندرم سیب‌زمینی کاناپه شناخته می‌شود که نشانه‌ای از نشستن بیش از حد و کم‌تحرکی است. اما ورزش بهبود عملکرد کلی بدن را ارتقا می‌دهد و عضلات را تقویت می‌کند. این امر به پایداری مفاصل کمک می‌کند. با این حال، نوع ورزشی که انجام می‌دهید نیز برای بیماران مبتلا به آرتریت پسوریاتیک مهم است. ورزش‌هایی مانند پیاده‌روی، شنا یا ایروبیک در آب می‌توانند به کاهش اثرات التهاب کمک کنند.

مصرف غذاهای التهاب‌زا مانند گوشت قرمز:
مصرف غذاهای حاوی قندهای تصفیه‌شده، چربی‌های اشباع و چربی‌های ترانس بیشترین درجه التهاب را در بدن ایجاد می‌کند.

تأثیر استرس بر آرتریت پسوریاتیک:
استرس می‌تواند از طریق یک فرآیند پیچیده که سیستم ایمنی را تحریک می‌کند، باعث تشدید علائم آرتریت پسوریاتیک شود. به همین دلیل، افراد مبتلا به این بیماری ممکن است بلافاصله پس از تجربه یک رویداد استرس‌زا، تشدید علائم را تجربه کنند. همچنین، بین این بیماری و افسردگی نیز ارتباط مستقیم وجود دارد.

تأثیر سیگار بر آرتریت پسوریاتیک:
اگرچه رابطه مستقیمی بین سیگار کشیدن و آرتریت پسوریاتیک وجود ندارد، اما سیگار یک عامل خطر برای این بیماری است و ممکن است داروها بر روی افراد سیگاری تأثیر بهینه خود را نداشته باشند.

کم‌خوابی و خطر آرتریت پسوریاتیک:
داشتن یک ریتم شبانه‌روزی که در طول آن هورمون‌ها و سایتوکین‌های خاصی در ساعات مشخصی از روز تولید می‌شوند، برای همه افراد ضروری است. اما کم‌خوابی باعث اختلال در این تعادل بین هورمون‌ها و سیتوکین‌ها می‌شود و منجر به وقوع التهاب می‌شود.

مکمل‌های مناسب برای آرتریت پسوریاتیک:

یکی از مزایای استفاده از مکمل‌ها در درمان آرتریت پسوریاتیک، این است که می‌توانند بهبودی و تسکین در علائم بیماری را فراهم کنند. در ادامه، بهترین مکمل‌هایی که به افراد مبتلا به این بیماری کمک می‌کنند، آورده شده است:

1. ویتامین B12: ویتامین B12 سیستم عصبی مرکزی را تقویت کرده و بهبود می‌بخشد.

2. روی: روی یک عنصر ضروری است که با تقویت سیستم ایمنی بدن، به عنوان یک ضدالتهاب عمل می‌کند.

3. امگا ۳: اسیدهای چرب امگا ۳ خواص ضدالتهابی دارند و به تقویت سیستم غدد درون‌ریز و عصبی، مقاومت در برابر انسولین و ترمیم نواحی در سیستم عصبی کمک می‌کنند.

4. N-استیل سیستئین (NAC): این ترکیب به سم‌زدایی کمک می‌کند و همچنین باعث کاهش التهاب و تسکین درد می‌شود.

5. ال-گلوتامین: ال-گلوتامین یک ماده مغذی حیاتی برای بازسازی و ترمیم آسیب‌های روده است. این مکمل می‌تواند به ایجاد یک محیط سالم و خالی از التهاب در بدن کمک کند.

6. پروبیوتیک‌ها: مصرف پروبیوتیک‌ها می‌تواند به ایجاد تعادل در اکوسیستم روده کمک کند و بسیار مفید است.

7. اسپیرولینا: این مکمل با سرکوب باکتری‌های ضار و افزایش توانایی بدن در جذب مواد مغذی، به حمایت از فلور روده و کاهش التهاب کمک می‌کند.

8. دمنوش بادرنجبویه: بادرنجبویه نه تنها خاصیت ضد ویروس و ضد باکتری دارد، بلکه با کشتن ویروس‌ها، باکتری‌ها و قارچ‌هایی که ممکن است مجرای روده را التهابی کنند و باعث آلرژی غذایی شوند، سیستم ایمنی بدن را تقویت می‌کند.

9. ویتامین C: ویتامین C که در رژیم غذایی آرتریت پسوریاتیک قرار دارد، با جلوگیری از نابودی غضروف‌ها، از پیشرفت بیماری جلوگیری می‌کند.

10. زردچوبه (کورکورکومین): زردچوبه ماده‌ای به نام کورکومین دارد که سیتوکین‌ها و آنزیم‌هایی که منجر به التهاب می‌شوند را مهار می‌کند. بر اساس مطالعات منتشر شده، استفاده از زردچوبه (حدود ۱۰۰۰ میلی‌گرم کورکومین در روز) می‌تواند در بهبود علائم آرتریت مانند درد و سفتی مفاصل مفید باشد.

کپسایسین یک ترکیب است که به طور طبیعی در فلفل‌های تند یافت می‌شود. این ماده با ایجاد اثر بی‌حس‌کنندگی بر گیرنده‌های درد، به تسکین PsA کمک می‌کند.

نمک اپسوم نیز می‌تواند نقشی در کاهش درد و التهاب مفاصل ملتهب ایفا کند. آب حمام حاوی نمک اپسوم می‌تواند به کاهش درد و التهاب مفاصل کمک کند و همچنین حاوی منیزیم است که به تراکم استخوان کمک می‌کند و خارش پوستی مرتبط با پسوریازیس را تسکین می‌دهد.

روغن ماهی حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ است که خواص ضدالتهابی دارند. یک مطالعه نشان داده است که مصرف روزانه مکمل روغن ماهی می‌تواند به کاهش حساسیت و سفتی مفاصل در افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک کمک کرده و عملکرد قلب را در این بیماران بهبود بخشد.

استفاده از زنجبیل در آرتریت پسوریاتیک مورد مطالعه قرار نگرفته است، اما ثابت شده است که این ماده می‌تواند در کاهش درد و التهاب در بیماران مبتلا به آرتروز و آرتریت روماتوئید مؤثر باشد. نوشیدن چای زنجبیل یا استفاده از اسانس زنجبیل رقیق شده در روغن حامل ممکن است بهبودی در این وضعیت را به ارمغان آورد.

در مقاله درباره رژیم غذایی آرتریت پسوریاتیک آموختیم که PsA نوعی بیماری است که همراه با پسوریازیس رخ می‌دهد و معمولاً مفاصل اصلی را در بدن تحت تأثیر قرار می‌دهد و علائم درد و التهاب را ایجاد می‌کند. اگرچه هنوز درمان خاصی برای این بیماری وجود ندارد، اما مطالعات نشان داده‌اند که رژیم غذایی آرتریت پسوریاتیک می‌تواند به بهبود التهاب مفاصل کمک کند. برخی از رژیم‌هایی که برای بهبود این بیماری پیشنهاد شده‌اند شامل رژیم‌های ضدالتهابی، پروتکل خودایمنی، بدون گلوتن، کم کربوهیدرات، مدیترانه‌ای و پاگانو هستند. همچنین رژیم‌هایکتو و فستینگ نیز به عنوان رژیم‌های مفید در آرتریت پسوریاتیک مطرح شده‌اند. مواد غذایی بهترین برای بیماران این بیماری شامل میوه‌ها و سبزیجات، ماهی، زنجبیل، زردچوبه، چای و آب هستند، در حالی که مصرف لبنیات، گوشت قرمز، غذاهای فرآوری شده و سرخ‌شده، و قندها بهتر است کاهش یابد. همچنین، استفاده از برخی مکمل‌ها، ورزش و جلوگیری از استعمال دخانیات و الکل نیز در بهبود آرتریت پسوریاتیک مؤثر است.

منبع: [منبع اصلی نامعلوم]