رژیم غذایی مناسب برای پیشگیری و درمان آلزایمر
روش‌های درمانی برای آلزایمر چیست؟ آیا رژیم غذایی خاصی وجود دارد که به جلوگیری یا کاهش خطر ابتلا به این بیماری کمک کند؟
بله، درمان آلزایمر امکان‌پذیر است و رژیم غذایی مناسب می‌تواند در پیشگیری از این بیماری نقش مهمی ایفا کند. همانطور که می‌دانید، آلزایمر باعث آسیب و از بین رفتن سلول‌های عصبی در مغز می‌شود و منجر به کاهش بافت مغزی می‌گردد. با پیشروی بیماری، بافت مغزی کاهش می‌یابد و مناطقی از مغز فلج می‌شوند.
رژیم غذایی مناسب می‌تواند به حفظ سلامتی مغز و کاهش خطر ابتلا به آلزایمر کمک کند. برخی مواد غذایی مفید برای حفظ سلامتی مغز شامل میوه‌ها و سبزیجات، ماهی چرب (مثل ماهی سردابی و ساردین)، آجیل و بذرها (مانند بادام و آجیل) و روغن‌های نباتی (مانند روغن زیتون و روغن کانولا) هستند. این مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها و اسیدهای چرب امگا-3 هستند که می‌توانند به بهبود عملکرد مغز و کاهش التهاب‌های مغزی کمک کنند.
علاوه بر این، مهم است که یک رژیم غذایی سالم و متنوع را رعایت کنید. از مصرف مواد غذایی با قند و چربی اشباع بالا، غذاهای پرفرازه، و مواد غذایی پراکنده با مقدار زیادی افراد متخصص تغذیه توصیه نمی‌شود.
بنابراین، با تغییر در رژیم غذایی و توجه به مصرف مواد غذایی سالم و مفید برای مغز، می‌توانید در پیشگیری یا کاهش خطر ابتلا به آلزایمر اقدام کنید.
منبع:
– mdorthospecialists.com
آیا می‌توان با تغییرات در رژیم غذایی، از ابتلا به آلزایمر جلوگیری کرد؟ در حال حاضر، نه روش درمان قطعی برای آلزایمر وجود ندارد، اما برخی تحقیقات نشان می‌دهند که رعایت یک رژیم غذایی سالم می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به این بیماری موثر باشد.
آلزایمر، بیماریی است که سلول‌های عصبی را در مغز تخریب می‌کند و بافت مغز را آسیب می‌رساند. با پیشروی بیماری، بافت مغزی کاهش می‌یابد و این می‌تواند مشکلاتی مانند اختلال در حافظه، صحبت کردن و قدرت تفکر را ایجاد کند.
اگرچه مقداری از عوامل زیستی و ژنتیکی در بروز آلزایمر دخیل هستند، اما تغییرات در رژیم غذایی می‌تواند تأثیر قابل توجهی در کاهش خطر ابتلا به آلزایمر داشته باشد. برخی مطالعات نشان می‌دهند که مصرف میوه‌ها و سبزیجات، ماهی چرب، آجیل و بذرها، و روغن‌های نباتی می‌تواند به حفظ سلامتی مغز کمک کند. این مواد غذایی حاوی آنتی‌اکسیدان‌ها و اسیدهای چرب امگا-3 هستند که ممکن است به بهبود عملکرد مغز و کاهش التهاب‌های مغزی کمک کنند.
مهم است به یاد داشته باشید که تغییر رژیم غذایی به تنهایی نمی‌تواند آلزایمر را پیشگیری کند یا درمان کند. اما توجه به یک رژیم غذایی سالم و متنوع، همراه با فعالیت ذهنی و بدنی منظم، می‌تواند به حفظ سلامتی عمومی و مغزی کمک کند.
همچنین، در صورتی که شما یا عزیزانتان نشانه‌های آلزایمر را تجربه می‌کنید، بهتر است به طبیب مراجعه کنید. طبیب می‌تواند شما را درباره روش‌های درمانی مناسب و مدیریت بیماری آلزایمر راهنمایی کند.
منبع:
– mdorthospecialists.com
علائم آلزایمر عبارتند از:
۱. اختلال در حافظه: در مراحل اولیه آلزایمر، حافظهٔ بلندمدت معمولاً حفظ می‌شود، اما حافظهٔ کوتاه‌مدت دچار مشکل می‌شود. افراد ممکن است در میانه بحث یا گفتگویی جزئیات را فراموش کنند و سوالات را تکرار کنند.
۲. اختلال در صحبت: آلزایمر می‌تواند توانایی صحبت کردن را نیز تحت تأثیر قرار دهد. فرد ممکن است حتی کلمات روزمره‌ای که معمولاً استفاده می‌کند را به یاد نیاورد.
۳. مشکل در ادراک فضا و زمان: افراد مبتلا به آلزایمر ممکن است مشکلی در تشخیص موقعیت خود و زمان فعلی داشته باشند. به عنوان مثال، ممکن است به خوابیدن در شب و بیداری در روز بپردازند.
۴. دشواری در انجام کارهای روزمره: فرد ممکن است دچار مشکلات در انجام کارهایی مانند پوشیدن لباس، آشپزی، شستن ظروف یا استفاده از وسایل خانگی شود.
۵. تغییرات در خلق و خو: آلزایمر می‌تواند تأثیری بر روحیه و روانشناسی فرد داشته باشد. افراد ممکن است احساس ترس، اضطراب، افسردگی یا خشم بیشتری کنند.
۶. کاهش توانایی تصمیم‌گیری: آلزایمر می‌تواند توانایی تصمیم‌گیری را نیز کاهش دهد. فرد ممکن است دچار مشکلات در تصمیم‌گیری‌های روزمره مانند انتخاب لباس یا ترتیب دادن امور خانگی شود.
در صورت تجربه هر یک از این علائم، مراجعه به پزشک بسیار مهم است تا تشخیص و درمان مناسب انجام شود.
منبع:
– mdorthospecialists.com
علامت‌های هشدار‌دهنده رفتاری در آلزایمر شامل موارد زیر هستند:
۱. گیجی و گم شدن: بیمار ممکن است در مکان‌های آشنا گم شود و گیج شود. این به معنای این است که قدرت تشخیص محیط اطراف و مکان را از دست می‌دهد.
۲. تغییر در روحیه و قضاوت: در افراد مبتلا به آلزایمر، تغییرات در روحیه و خطا در قضاوت دیده می‌شود. به عنوان مثال، فرد ممکن است به مسائلی که قبل از این مهم می‌دانستند، توجه نکند و رفتارهای ناپسندیده‌ای انجام دهد مانند پوشیدن لباس‌های کثیف یا فراموش کردن بهداشت شخصی مانند شستن موها.
۳. مشکلات در انجام کارهای روزمره: توانایی انجام کارهای روزمره مانند پخت و پز نیز ممکن است به شدت کاهش یابد. فرد نمی‌تواند وظایف ساده را به خوبی انجام دهد.
۴. اختلال در تعادل و صحبت کردن: در مراحل پیشرفته آلزایمر، عدم کنترل روانی، مشکلات تعادل و ناتوانی در صحبت کردن مشاهده می‌شوند.
۵. ناراحتی و افسردگی: در مراحل ابتدایی بیماری، فرد ممکن است متوجه تغییرات خود شود و احساس ناراحتی و افسردگی کند.
۶. از هم گسیختگی روانی و حالت تهاجمی: با گذشت زمان، بیمار می‌تواند دچار از هم گسیختگی روانی شده و حالت تهاجمی پیدا کند. این شامل رفتارهای ناخواسته و عدم کنترل احساسات است.
۷. ناتوانی در راه رفتن و صحبت کردن: در مراحل پیشرفته آلزایمر، فرد ممکن است توانایی خود در راه رفتن، صحبت کردن و پاسخ به دیگران را از دست دهد.
۸. مشکلات در فعالیت‌های حیاتی: در نهایت، بیماری می‌تواند باعث مشکلاتی در انجام فعالیت‌های حیاتی شود، مانند توانایی بلعیدن غذا. در این مرحله، نیاز به مراقبت در آسایشگاه و درمان ویژه تحت نظر متخصصان مراقبتی است.
در نظر داشته باشید که در صورت تجربه هر یک از این علامعلامت‌های هشدار‌دهنده رفتاری در آلزایمر به شرح زیر است:
1. گیجی و گم شدن: بیمار ممکن است در مکان‌های آشنا گم شود و گیج شود. به عنوان مثال، فرد ممکن است نتواند مسیر خود به خانه را پیدا کند.
2. تغییر در روحیه و قضاوت: در افراد مبتلا به آلزایمر، تغییرات در روحیه و خطا در قضاوت دیده می‌شود. به طور مثال، شخصیت فرد ممکن است تغییر کند و احساسات ناپیوسته و ناپیش‌بینی شده نشان دهد.
3. مشکلات در انجام فعالیت‌های روزمره: توانایی انجام فعالیت‌های روزمره مانند پخت و پز، تنظیم برنامه‌های روزانه، یا بهداشت شخصی ممکن است کاهش یابد. به عنوان مثال، فرد ممکن است فراموش کند که چگونه غذا بپزد یا چگونه از وسایل بهداشتی استفاده کند.
4. اختلال در تعادل و صحبت کردن: در مراحل پیشرفته آلزایمر، افراد ممکن است مشکلاتی در تعادل و راه رفتن داشته باشند. صحبت کردن نیز ممکن است مشکل شود و فرد به طور قابل ملاحظه‌ای سخنان غیرمفهوم یا تکراری بگوید.
5. تغییرات در شخصیت: بیماری آلزایمر می‌تواند تغییراتی در شخصیت فرد ایجاد کند. به طور مثال، فرد ممکن است احساسات خشونت‌آمیز یا تهاجمی نشان دهد که قبلاً در شخصیتش وجود نداشته است.
6. ناتوانی در تشخیص و فهم محیط: با تشدید بیماری، فرد ممکن است نتواند محیط اطراف خود را تشخیص داده و فهمیده و در نتیجه در مکان‌های آشنا گم شود. این مشکل می‌تواند باعث اضطراب و ناراحتی فرد و خانواده‌اش شود.
7. ناتوانی در انجام فعالیت‌های پیچیده: در مراحل پیشرفته‌تر بیماری، فرد ممکن است نتواند فعالیت‌های پیچیده‌تری مانند پشتکار کاری، مدیریت مالی، یا ارتباط با دیگران را به خوبی انجام دهد.
در نهایت، با پیشروی بیماری و تشدید sim-specific
آلزایمر نشانه‌های مختلفی دارد که می‌تواند به شکل‌های متفاوتی ظاهر شود. در برخی از موارد، این نشانه‌ها به سرعت پیشرفت کرده و در چند سال به مشکلات شدید حافظه و گیجی منجر می‌شوند.
در مقابل، ممکن است برای فرد دیگری روند بیماری به صورت تدریجی و طولانی مدت باشد و تا ۲۰ سال طول بکشد تا چرخه بیماری کامل شود. با این حال، بیشتر افراد مبتلا پس از تشخیص آلزایمر کامل، در ۳ تا ۹ سال بعد جان خود را از دست می‌دهند.
می‌توان با رژیم غذایی آلزایمر و مصرف مواد غذایی ضد پیری مغز، از ابتلا به این بیماری غم‌انگیز جلوگیری کرد.
روش تشخیص آلزایمر چگونه است؟
درمان آلزایمر در مراحل اولیه، اگر تشخیص به موقع صورت گیرد، بسیار آسان‌تر است. متأسفانه، تاکنون آزمایش ساده‌ای برای تشخیص آلزایمر وجود ندارد. در بیشتر موارد، راه تشخیص این بیماری، گرفتن شرح حال بیمار از افراد نزدیک و دوستان اوست.
آزمایش وضعیت روانی (Mental Status Test) و آزمایش کوتاه وضعیت ذهنی (MMSE) که می‌تواند مهارت‌های ذهنی و حافظه کوتاه مدت را اندازه‌گیری کند، نیز به عنوان روش‌های تشخیص آلزایمر مورد استفاده قرار می‌گیرند.
چه روش‌های درمانی برای آلزایمر وجود دارد؟
داروهایی وجود دارند که می‌توانند به حفظ مهارت‌های ذهنی و کاهش علائم آلزایمر کمک کنند. اگر بیمار زودتر درمان آلزایمر را شروع کند، ممکن است بتواند به مرور زمان کمتر به کمک دیگران نیاز داشته باشد و برای مدت زمان بیشتری کارهای خود را به تنهایی انجام دهد.
علاوه بر این، فعالیت‌های فیزیکی به فرد بیمار کمک می‌کند تا عضلات خود را قوی نگه دارد و هماهنگی و تعادل خود را حفظ کند. این فعالیت‌ها می‌توانند حتی روحیه فرد بیمار را تقویت کرده و استرس را کاهش دهند.
تکرار و انجام فعالیت‌هایی مانند پیاده‌روی، باغبانی و یا کوچک‌ترین کارهای روزمره می‌تواند بهترین راهکار برای آرامش فرد بیمار باشد.
رژیم غذایی کتوژنیک شامل مصرف مواد غذایی با سطح کمی از کربوهیدرات و بالایی از چربی‌ها است. این رژیم تغییراتی در متابولیسم بدن ایجاد می‌کند و منجر به تولید ترکیباتی مانند کتون‌ها می‌شود که به عنوان منبع انرژی برای مغز استفاده می‌شوند. برخی از مواد غذایی که در این رژیم توصیه می‌شود مصرف شوند عبارتند از:
– سبزیجات برگی و سبزیجاتی مانند اسفناج، کلم، کاهو و بروکلی
– ماهی چرب مانند ماهی سالمون، ماهی قزل آلا و ماهی تونا
– آجیل‌ها مانند بادام، گردو، بادام زمینی و فندق
– روغن‌هایی مانند روغن زیتون، روغن کانولا و روغن کوکوت
در کنار رژیم غذایی، تمرینات فیزیکی نیز بسیار مهم است. فعالیت بدنی منظم و متعادل می‌تواند به بهبود عملکرد مغزی و کاهش خطر ابتلا به آلزایمر کمک کند.
به هر حال، مهم است که قبل از تغییر رژیم غذایی خود یا شروع هر نوع درمانی، با پزشک یا متخصص تغذیه خود مشورت کنید. آنها می‌توانند بر اساس وضعیت شما، رژیم غذایی مناسب و تغییرات لازم را توصیه کنند.
رژیم غذایی کتوژنیک تأکید بیشتری بر مصرف چربی‌ها و پروتئین‌ها دارد و سعی می‌کند مصرف کربوهیدرات‌ها را به حداقل برساند. این رژیم باور دارد که چربی‌ها و پروتئین‌ها بهترین منابع انرژی برای مغز هستند و کاهش مصرف کربوهیدرات‌ها می‌تواند در بهبود عملکرد مغزی و پیشگیری از آلزایمر موثر باشد.
اگر در خانواده خود سابقه آلزایمر وجود دارد و نگران هستید یا می‌خواهید علائم آلزایمر را در خود یا افراد خانواده‌تان کاهش دهید، رژیم غذایی کتوژنیک می‌تواند یک گزینه مناسب باشد. این رژیم به شما کمک می‌کند کربوهیدرات‌ها را به حداقل برسانید و بیشتر بر روی مصرف چربی‌ها و پروتئین‌ها تمرکز کنید.
با این حال، قبل از شروع هرگونه رژیم غذایی، بهتر است با پزشک خود مشورت کنید، به وی توضیح دهید که چرا مایل به انجام این رژیم هستید و در صورت لزوم وی می‌تواند راهنمایی‌های لازم را برای شما ارائه دهد. همچنین، ممکن است نیاز به تغییرات دیگری در سبک زندگی خود داشته باشید، مانند انجام تمرینات فیزیکی منظم و مراقبت از سلامت عمومی بدن.
محققان چینی در سال ۲۰۲۰ در آزمایشاتی روی موش‌های مبتلا به آلزایمر، نتایجی کسب کردند که نشان می‌دهد رژیم غذایی کتوژنیک قادر است بهبودی در مشکلات حافظه و علائم تخریب کننده مغز و اعصاب به‌دست آورد.
این آزمایشات نشان دادند که رژیم کتوژنیک به‌طور قابل توجه‌ای می‌تواند از آسیب دیدن سلول‌های مغزی، اتصالات عصبی و تخریب نورون‌ها جلوگیری کند و با کاهش التهابات مغزی به بهبود علائم بیماری آلزایمر کمک کند.
جالب است بدانید که در سال ۲۰۲۰ بیش از ۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان با بیماری آلزایمر مواجه بودند. با توجه به این وضعیت، متخصصان مغز و اعصاب پیش‌بینی کرده‌اند که با روند ناسالم سبک زندگی و تغذیه در جهان امروز، تعداد افراد مبتلا به آلزایمر تا سال ۲۰۵۰ به بیش از ۱۳۹ میلیون نفر افزایش خواهد یافت که این امر بسیار نگران‌کننده است.
بنابراین، اگر در خانواده خود یا افراد نزدیکتان سابقه بیماری آلزایمر وجود دارد، توصیه می‌شود بیشتر از همه به رژیم غذایی و سبک زندگی خود نظارت کنید.
رژیم کتوژنیک چگونه بر درمان آلزایمر تأثیر می‌گذارد؟
همانطور که پیش‌تر اشاره شد، رژیم کتوژنیک مانع از مرگ سلول‌های مغزی می‌شود و التهابات را در مغز کاهش می‌دهد. در طول زمان، عملکرد و کارایی اندام‌های بدن به دلیل فرسایش طبیعی کاهش می‌یابد و ما با التهاباتی در بدن و مغز روبه‌رو می‌شویم.
زمانی که التهابات در مغز رخ می‌دهد، عملکرد مغز کاهش می‌یابد و ما سریعاً خاطرات و رویدادهای روزمره را فراموش می‌کنیم. این نشانه‌ای از ناهنجاری در بیماری آلزایمر است.
اما توجه به سبک زندگی و الگوهای تغذیه می‌تواند عمر ذهنی را با افزایش طول عمر بهبود بخشد.متن اصلاح شده:
رژیم غذایی کتوژنیک بر اساس آزمایشاتی که محققان چینی در سال ۲۰۲۰ روی موش‌های مبتلا به آلزایمر انجام دادند، به عنوان یک روش درمانی برای آلزایمر مورد بررسی قرار گرفت. نتایج این آزمایشات نشان داد که رژیم غذایی کتوژنیک می‌تواند مشکلات مرتبط با حافظه و علائم تخریب کننده مغز و اعصاب را بهبود بخشد.
علاوه بر این، آزمایشات نشان داد که رژیم کتوژنیک می‌تواند به طور قابل توجهی از از دست دادن سلول‌های مغزی، اتصالات عصبی و تخریب نورون‌ها جلوگیری کند و با کاهش التهابات مغزی به بهبود علائم بیماری آلزایمر کمک کند.
با توجه به اینکه بیش از ۵۵ میلیون نفر در سراسر جهان در سال ۲۰۲۰ با بیماری آلزایمر مواجه بودند، تخصصیان مغز و اعصاب پیش بینی می‌کنند که تا سال ۲۰۵۰ این تعداد به بیش از ۱۳۹ میلیون نفر افزایش خواهد یافت. این وضعیت نگران‌کننده‌ای است و از این رو به خانواده‌ها و افرادی که سابقه بیماری آلزایمر در خانواده یا اطرافیان خود دارند، توصیه می‌شود تا به مراقبت و نظارت بیشتری درباره رژیم غذایی و سبک زندگی خود بپردازند.
در نهایت، رژیم کتوژنیک به این صورت تأثیر می‌گذارد که از مرگ سلول‌های مغزی جلوگیری می‌کند و التهابات در مغز را کاهش می‌دهد. این موضوع می‌تواند عملکرد مغز را بهبود بخشید و به حفظ خاطرات و رویدادهای روزمره کمک کند. همچنین، توجه به سبک زندگی و الگوهای تغذیه می‌تواند با افزایش طول عمر، زوال عقل را کاهش دهد.
کتوژنیک رژیمی است که با برنامه‌ی خاص خود، تغییراتی در مغز به وجود می‌آورد. در ادامه، به این تغییرات اشاره خواهیم کرد.
در فرآیند پیری، سلول‌های مغزی یا نورون‌ها طبق یک فرایند طبیعی کاملاً می‌میرند. در بروز بیماری آلزایمر که یکی از شایع‌ترین علل آن زوال عقل است، نورون‌ها به طور گسترده‌تری از بین می‌روند و نواحی مختلف مغز کوچکتر می‌شوند. این مسائل در نهایت منجر به کاهش تدریجی حافظه و بروز بیماری آلزایمر می‌شود. اما جالب است بدانید که:
مغز افراد مبتلا به بیماری آلزایمر نمی‌تواند به طور موثر از گلوکز (قندها) استفاده کند، اما از کتون‌ها به عنوان سوخت می‌تواند استفاده کند. بر اساس بررسی‌های آزمایشگاهی انجام شده توسط محققان آمریکایی، اگر مغز به جای گلوکز، از کتون‌ها به عنوان منبع انرژی استفاده کند، این موضوع به کنترل گلوکز در مغز افراد مبتلا به آلزایمر کمک می‌کند و عملکردهای شناختی آنان را بهبود می‌بخشد.
رژیم غذایی کتوژنیک مبتنی بر مصرف چربی و پروتئین‌ها است و مصرف کربوهیدرات (قندها) را محدود می‌کند. از این رو، استفاده از این رژیم قدرتمند می‌تواند در کاهش خطر مرگ سلولی ناشی از زوال عقل و جلوگیری از بروز آلزایمر مؤثر باشد.
رژیم کتوژنیک یک رژیم غذایی است که مصرف کربوهیدرات‌های ناسالم را محدود کرده و باعث حفظ سلول‌های مغزی در برابر تخریب می‌شود. این رژیم بازسازی نورون‌ها، سیناپس‌ها و نقاط اتصال مغزی را تسریع می‌کند و عملکرد شناختی و ادراکی را بهبود می‌بخشد. آزمایشات بالینی نشان داده است که استفاده از رژیم کتوژنیک در بیماران مبتلا به آلزایمر منجر به بهبود حافظه، شناخت و درک موقعیت می‌شود. همچنین، این رژیم در بیمارانی که دچار اختلالات شناختی خفیف هستند نیز کارآمد است. علاوه بر این، تحقیقات نشان داده است که رژیم کتوژنیک می‌تواند طول عمر سالمندان را افزایش دهد و به کنترل و درمان بیماری‌های مرتبط با افزایش سن کمک کند.
رژیم کتوژنیک علاوه بر کاهش وزن، قادر است چندین بیماری مرتبط با افزایش سن را کنترل و درمان کند. برای پیشگیری و درمان آلزایمر نیز می‌توان از برخی مواد غذایی مفید استفاده کرد. گردو یکی از این مواد غذایی است که مصرف آن می‌تواند از ابتلا به آلزایمر جلوگیری کند و یا روند پیشرفت بیماری را کاهش دهد. تحقیقات نشان داده است که رژیم غذایی حاوی گردو می‌تواند توانایی‌های یادگیری و حرکتی موش‌های مبتلا به آلزایمر را بهبود بخشد.
علاوه بر این، عصاره رزماری و نعناع نیز به کاهش خطر ابتلا به آلزایمر کمک می‌کند. این مواد غذایی به دلیل دارا بودن خواص آنتی‌اکسیدانی، در کاهش اختلالات آلزایمر موثر هستند. مصرف دوزهای کافی روزانه از عصاره نعناع و رزماری نیز می‌تواند در کاهش خطر ابتلا به این بیماری مؤثر باشد. این عصاره‌های گیاهی همچنین توانایی درک و حل مسائل را نیز تقویت می‌کنند.
به طور کلی، بهترین راه برای جلوگیری از آلزایمر و بیماری‌های مشابه از جمله فعالیت بدنی و ذهنی منظم و متنوع، مصرف یک رژیم غذایی سالم و تنوع‌بخش، و استفاده از مواد غذایی مفید است که خواص محافظتی برای مغز دارند.
برای جلوگیری از آلزایمر، می‌توانید به برنامه غذایی خود مواد غذایی مفیدی مانند رزماری، نعناع و دارچین اضافه کنید.
یکی از راه‌های جلوگیری از آلزایمر مصرف دارچین است. دارچین می‌تواند به صورت پودر یا چوب دارچین مصرف شود. دو ترکیب مهم در دارچین به نام‌های سینامیک آلدهید و اپی کاتچین وجود دارند که می‌توانند از بروز آلزایمر جلوگیری کنند. سینامیک آلدهید باعث عطر دارچین می‌شود و اپی کاتچین یک آنتی‌اکسیدان قوی است. این دو ترکیب می‌توانند از پیشرفت آشفتگی رشته‌های باریک مغز و بهبود حافظه جلوگیری کنند.
شما می‌توانید در تهیه غذاهای خود از دارچین استفاده کنید یا مقدار کمی دارچین را به چای و قهوه خود اضافه کنید. سعی کنید از این ادویه مفید در طبخ غذاهایتان استفاده کنید و به مصرف منظم آن توجه کنید.
همچنین، به جز دارچین، ادویه‌های دیگری نیز برای جلوگیری از آلزایمر مفید هستند. به عنوان مثال، زردچوبه یکی از این ادویه‌هاست. زردچوبه خواص ضد اکسیدانی دارد که می‌تواند در جلوگیری از بیماری‌های مرتبط با مغز و اعصاب موثر باشد.
همچنین، مصرف کرفس نیز می‌تواند از فراموشی جلوگیری کند. کرفس حاوی یک نوع فلاونوئید است که می‌تواند از آسیب مغز جلوگیری کند. مصرف کرفس نه تنها به لذت بردن از مزه خوب آن کمک می‌کند، بلکه می‌تواند از بروز بیماری‌های زوال عقل در پیری جلوگیری کند.
کرفس دارای یک نوع فلاونوئید است که به مغز کمک می‌کند و از آسیب به آن جلوگیری می‌کند. این ماده با کاهش رسوب پروتئین‌های مرتبط با زوال عقل و دمانس در مغز، به طور قابل ملاحظه‌ای اثر مثبتی دارد. سبزی‌های دیگر مانند بابونه و فلفل دلمه سبز نیز این ویژگی را دارند.
آزمایش‌ها روی موش‌ها نشان داده است که «فلاونوئید دیوسمین» موجود در کرفس قدرتی قوی در کاهش بروز بیماری آلزایمر در موش‌ها دارد.
مطالعات جدید نشان می‌دهد که مصرف مقدار زیادی قهوه می‌تواند به کاهش خطر آلزایمر کمک کند. قهوه با کاهش سطح پلاک‌های آمیلوئید در مغز مرتبط است و این پلاک‌ها به عنوان عاملی کلیدی در بروز آلزایمر شناخته می‌شوند.
تحقیقات نشان می‌دهد که نوشیدن چای یا قهوه می‌تواند خطر سکته مغزی و زوال عقل را تا یک سوم کاهش دهد.
به طور کلی، یکی از راه‌های پیشگیری از آلزایمر ممکن است محدود کردن یا حذف برخی مواد غذایی ناسالم از برنامه غذایی روزانه باشد.
مصرف نوشیدنی‌های رژیمی به عنوان جایگزین نوشیدنی‌های شیرین‌شده با قند، توسط بسیاری از افراد انجام می‌شود که فکر می‌کنند این عمل به سلامتی آنها کمک می‌کند، زیرا از قندهای طبیعی برای شیرین کردن استفاده می‌شود. اما تحقیقات اخیر نشان می‌دهد که وضعیت اینگونه نیست.
افرادی که روزانه حداقل یک نوشیدنی رژیمی مصرف می‌کنند، در مقایسه با کسانی که از این نوشیدنی‌ها استفاده نمی‌کنند یا حداقل هفته‌ای یکبار مصرف می‌کنند، در خطر سکته مغزی و آلزایمر حدوداً سه برابر بیشتر قرار دارند.
اگرچه پزشکان روز به روز بیشتر توصیه می‌کنند قند را محدود کنیم، برخی از افراد قندهای طبیعی را به عنوان جایگزینی سالم برای کاهش ضرر قند می‌دانند. با این حال، تحقیقات متعدد نشان داده‌اند که این نوع قندها نیز بدون ضرر نیستند و ممکن است به بروز آلزایمر و سکته مغزی منجر شوند.
پزشکان توصیه می‌کنند که به جای نوشیدن نوشیدنی‌های قندی یا رژیمی، بیشتر از آب استفاده کنید. نتایج بررسی‌ها نشان می‌دهند که مصرف زیاد گوشت قرمز می‌تواند سطح آهن در مغز را افزایش داده و در نتیجه خطر ابتلا به آلزایمر را بالا ببرد. مطالعات روی بیماران آلزایمر نشان می‌دهند که آهن در بخش‌هایی از مغز که در مراحل ابتدایی بیماری آسیب دیده‌اند، انباشته می‌شود.
اسکن‌های مغزی هم نشان می‌دهند که مقدار آهن مصرفی بدن با تخریب بافت مغزی در بیماران آلزایمری مرتبط است. این نتایج نشان می‌دهند که اگر سطح آهن در بافت‌های مغزی بیش از حد مورد نیاز باشد، ممکن است خطر ابتلا به آلزایمر افزایش یابد.
اگرچه نتایج این مطالعه نقش آهن در ایجاد آلزایمر را قطعی نمی‌کنند، اما محققان باور دارند که مصرف زیاد آهن ممکن است به تشدید این بیماری کمک کند. در حقیقت، هرچند مصرف آهن برای عملکرد سالم سلول‌ها ضروری است، اما مصرف بیش از حد آن ممکن است ضرر داشته باشد. سطح بیشترین انباشت آهن در مغز در سلول‌هایی رخ می‌دهد که غلاف میلین را تولید می‌کنند. افزایش آهن در این سلول‌ها منجر به تخریب غلاف میلین می‌شود و در نتیجه باعث از بین رفتن سلول‌های مغزی و تشدید بیماری آلزایمر می‌شود. همچنین، افزایش سطح آهن در هیپوکامپ (بخشی از دستگاه لیمبیک مغز که نقش مرکزی در یادگیری دارد) مرتبط با تخریب بافت این بخش در بیماران آلزایمر است.
مصرف بیش از حد گوشت قرمز باعث افزایش میزان آهن در مغز می‌شود و در نتیجه خطر ابتلا به آلزایمر افزایش می‌یابد.
از مقالات درمان آلزایمر به این نتیجه رسیده‌ایم که هنوز روش درمان قطعی برای آلزایمر پیدا نشده است، اما یک نکته قطعی است که تغذیه و فعالیت بدنی در ابتلا یا پیشگیری از این بیماری تأثیر می‌گذارد. آلزایمر با یک فراموشی ساده آغاز می‌شود و در طول زمان علائم بیماری شدیدتر می‌شوند و فرد با مشکلاتی مانند کاهش حافظه، عملکرد شناختی، ادراکی و تغییرات در خلق و خو روبرو می‌شود. خوشبختانه بر اساس تحقیقات، استفاده از یک رژیم غذایی سالم و پیروی از الگوی غذایی مناسب می‌تواند به کنترل و حتی پیشگیری از زوال عقل کمک کند. به عنوان مثال، رژیم غذایی کتوژنیک، که یک رژیم غذایی درمانی مناسب برای بیماران آلزایمر است، از طریق استفاده از کتون‌ها به عنوان منبع انرژی به مغز کمک می‌کند زیرا این افراد نمی‌توانند به طور موثر از گلوکز استفاده کنند.
منابع:
– healthline.com
– aarp.org
– nad.com
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید