سلولیت چیست و چرا به وجود می‌آید؟
وقتی برخی افراد برای اولین بار در جلسات بدنسازی شرکت می‌کنند، ممکن است با مفهوم “سلولیت” مواجه شوند و سپس سوالاتی درباره آن پیش بیاید. آنها ممکن است بپرسند که سلولیت یا پوست پرتقالی چیست و چه عللی باعث شکل‌گیری آن می‌شود؟ و چگونه می‌توان از آن رهایی یافت؟ پاسخ به این سوالات این است […]
وقتی برخی افراد برای اولین بار در جلسات بدنسازی شرکت می‌کنند، ممکن است با مفهوم “سلولیت” مواجه شوند و سپس سوالاتی درباره آن پیش بیاید. آنها ممکن است بپرسند که سلولیت یا پوست پرتقالی چیست و چه عللی باعث شکل‌گیری آن می‌شود؟ و چگونه می‌توان از آن رهایی یافت؟
پاسخ به این سوالات این است که سلولیت به مجموعه‌ای از چربی‌ها گفته می‌شود که در بافت همبند زیر پوست گردش می‌کنند. این چربی‌ها باعث ایجاد تغییرات در ظاهر پوست می‌شوند که به عنوان پوست پرتقالی شناخته می‌شود. عوامل مختلفی می‌توانند منجر به شکل‌گیری سلولیت شوند، از جمله عوامل ژنتیکی، هورمون‌ها، تغذیه نامناسب، فعالیت بدنی ناکافی و تجمع آب در بافت‌های بدن.
برای رهایی از سلولیت، می‌توان روش‌های مختلفی را امتحان کرد. اصلاح رژیم غذایی و مصرف مواد غذایی سالم و غنی از مواد مغذی می‌تواند مفید باشد. ورزش منظم و فعالیت بدنی، بهبود گردش خون و لیمف در بدن را تسهیل می‌کند. روش‌های دیگر از جمله ماساژ، استفاده از محصولات مراقبت از پوست، لیزر درمانی و روش‌های تقویت بافت همبند می‌توانند بهبودی در وضعیت سلولیت را به همراه داشته باشند.
در هر صورت، مهم است توجه داشت که رسیدن به نتایج مطلوب در کاهش سلولیت زمان و تلاش مداوم می‌طلبد. همچنین، هرگز انتظار نتایج عجله‌ای و عجیب و غریب را نداشته باشید. هر فردی ممکن است به طور متفاوت به روش‌ها و درمان‌ها واکنش نشان دهد، بنابراین شکیبا باشید و راهنمایی از متخصصان مربوطه بگیرید.
سلام! سلولیت یا پوست پرتقالی، یک مشکل ظاهری است که بسیاری از افراد در جلسات بدنسازی برای اولین بار با آن مواجه می‌شوند. سلولیت به مجموعه‌ای از چربی‌هایی گفته می‌شود که در بافت همبند زیر پوست وجود دارند و باعث تغییرات در ظاهر پوست می‌شوند، به طوری که پوست به شکل ناصاف و ناهمواری تبدیل می‌شود و به پوست پرتقال شباهت دارد.
علت سلولیت می‌تواند به ترکیبی از عوامل مختلف برگردد. مثلاً عوامل ژنتیکی، هورمون‌ها، تغذیه نامناسب، فعالیت بدنی ناکافی و تجمع آب در بافت‌های بدن می‌توانند باعث شکل‌گیری سلولیت شوند.
برای رهایی از سلولیت، می‌توانید روش‌های مختلفی را امتحان کنید. اصلاح رژیم غذایی و مصرف غذاهای سالم و غنی از مواد مغذی می‌تواند مفید باشد. همچنین، ورزش منظم و فعالیت بدنی بهبود گردش خون و لنف در بدن را تسهیل می‌کند. روش‌های دیگری مانند ماساژ، استفاده از محصولات مراقبت از پوست، لیزر درمانی و تقویت بافت همبند نیز می‌توانند در بهبود وضعیت سلولیت موثر باشند.
مهم است به خاطر داشته باشید که کاهش سلولیت نیازمند زمان و تلاش مداوم است و نمی‌توان انتظار نتایج عجولانه و فوری داشت. هر فردی ممکن است به روش‌ها و درمان‌ها به شکل متفاوتی واکنش نشان دهد، بنابراین باید شکیبا باشید و در صورت نیاز، راهنمایی از متخصصان مربوطه دریافت کنید.
سلولیت یا پوست پرتقالی، یک مشکل ظاهری است که در اثر اختلال در گردش خون و سیستم لنفاوی تشدید می‌شود. این مساله یک پدیده فیزیولوژیکی طبیعی است و برای سلامتی عواقب جدی ندارد، اما ممکن است باعث دفرمه شدن پوست، ناراحتی و درد موضعی شود.
سلولیت به دنبال ترکیبی از عوامل زیر رخ می‌دهد:
۱. افزایش اندازه سلول‌ها (هیپرتروفی).
۲. خونرسانی ضعیف در رگ‌های خونی و لنفاوی که از زیر پوست عبور می‌کنند و توسط سلول‌های چربی متورم یا اضافی فشرده می‌شوند.
۳. احتباس آب که با اختلالات گردش خون و لنفاوی همراه است.
۴. رسوبات چربی هیپودرم که به صورت نامنظم در منطقه مورد نظر تشکیل می‌شوند و ظاهری ناهموار به پوست می‌دهند.
سلولیت معمولاً در نواحی ران، باسن، لگن، شکم، قسمت بالا و پایین کمر، قسمت‌های پشت و داخل بازوها، قسمت‌های داخلی زانو، زیر شانه‌ها و مچ پا ایجاد می‌شود. در آقایان، معمولاً در ناحیه شکم و پشت گردن مشاهده می‌شود.
می‌توان تفاوت‌هایی بین چاقی و سلولیت مشاهده کرد. در چاقی، با رژیم غذایی کم کالری می‌توان نتایج مطلوبی کسب کرد، اما در مورد سلولیت، رژیم کم کالری تأثیر زیادی ندارد. پوست در چاقی صاف است، در حالی که در سلولیت پوست برآمدگی و فرورفتگی دارد. در چاقی پوست شل است، اما بیشتر سلولیت‌ها سفت هستند. در مقابل کاهش مصرف نمک در غذا در چاقی تأثیر چندانی ندارد، اما در سلولیت کاهش مصرف نمک می‌تواند مؤثر باشد. در چاقی، چربی‌ها به صورت هماهنگ در کل بدن توزیع می‌شوند، در حالی که در سلولیت، تمرکز آنها در نواحی خاصی از بدن قابل مشاهده است. چاقی در اثر افزایش حجم بافت‌های چربی به وجود می‌آید، امعمولاً نتیجه تراکم و افزایش تعداد سلول‌های چربی است. از طرفی، سلولیت به دلیل اختلال در گردش خون و لنفاوی به وجود می‌آید و باعث تجمع آب و سموم در بافت‌های زیر پوستی می‌شود.
درمان سلولیت بستگی به شدت و میزان آن دارد. در موارد سلولیت خفیف، تغییرات در سبک زندگی می‌تواند مفید باشد. این تغییرات می‌تواند شامل موارد زیر باشد:
1. ورزش منظم: فعالیت بدنی منظم و ورزش‌هایی که به گردش خون و لنفا کمک می‌کنند، می‌توانند به بهبود سلولیت کمک کنند. مثال‌هایی از ورزش‌های مفید شامل پیاده‌روی، شنا، جوگینگ و تمرینات استقامتی هستند.
2. رژیم غذایی سالم: تغذیه مناسب و متوازن با مصرف مواد غذایی پرفیبر و کم چربی می‌تواند به بهبود گردش خون و کاهش سلولیت کمک کند. همچنین، مصرف آب به میزان کافی نیز برای بهبود گردش خون و لنفا مهم است.
3. ماساژ: ماساژ محلی می‌تواند به گردش خون و لنفا کمک کند و بهبودی در سلولیت را ایجاد کند. می‌توانید از محصولات ماساژ مخصوص سلولیت استفاده کنید یا ماساژگر متخصص مراجعه کنید.
4. درمان‌های غیرجراحی: برخی از تکنیک‌های غیرجراحی مانند لیزر، رادیوفرکانسی و میکرونیدلینگ می‌توانند بهبودی در سلولیت را ایجاد کنند. این روش‌ها با استفاده از امواج صوتی، حرارت یا سوزن‌های ریز در وارد کردن تغییرات در بافت‌های زیر پوستی کمک می‌کنند.
در موارد شدیدتر سلولیت، ممکن است روش‌های درمانی مانند لیپوساکشن (جذب چربی) یا لیزر لیپولیز (ذوب کردن چربی) در نظر گرفته شود. اما قبل از انجام هر گونه روش درمانی، مشاوره با یک پزشک متخصص پوست و زیبایی توصیه می‌شود تا بهترین روش درمانی برای شرایط شما مشخص شود.
سلولیت یا پوست پرتقالی، یک مشکل پوستی است که در انواع مختلفی وجود دارد. برای درمان موثرترین آن، آشنایی با انواع مختلف سلولیت ضروری است. در زیر به انواع سلولیت مختلف اشاره خواهیم کرد.
– سلولیت نرم (آبی):
این نوع سلولیت، به عنوان سلولیت شل نیز شناخته می‌شود و با افتادگی پوست همراه است. اغلب در مناطقی از بدن که چربی در آن تجمع می‌یابد مانند بازوها، شکم، باسن و ران‌ها دیده می‌شود.
سلولیت نرم به خوبی در زمانی که فرد دراز می‌کشد قابل مشاهده است و اصلی‌ترین علت آن مشکلات گردش خون است. خبر خوب این است که سلولیت نرم هنگام لمس دردناک نیست، با این حال پوست بسیار ژلاتینی و موج‌دار می‌شود. افزایش وزن یا عدم تناسب اندام، معمولاً علت این نوع سلولیت است.
برای مقابله با سلولیت نرم، بهترین توصیه اتخاذ یک رژیم غذایی سالم و انجام تمرینات ورزشی منظم است. همچنین، پوشیدن ساقبند یا جوراب حین ورزش می‌تواند بهبودی در نتایج بیاورد.
– سلولیت سفت:
این نوع سلولیت معمولاً با احساس سنگینی پاها و تورم (احتباس مایعات) همراه است. سلولیت سفت قابل حرکت نیست و به راحتی می‌توانید با دست یا انگشتان خود گلوله‌های برجسته را در آن حرکت دهید. با هر حرکت بدن، این نوع سلولیت منظره‌ای ناخوشایند ایجاد می‌کند.
سلولیت سفت معمولاً در زنانی که در گذشته فعالیت بدنی فعالیت زیادی داشته‌اند اما بعدها فعالیت خود را کاهش داده‌اند، شکل می‌گیرد. همچنین در زنانی که به طور مداوم به فعالیت‌های خسته کننده انجام می‌دهند، مشاهده می‌شود.
بعضی افراد با استفاده از رژیم‌های غذایی غیراستاندارد یا انجام سونا و تعرق، به صورت سریع لاغر می‌شوند و پس از آن دوباره چاق می‌شوند. در این فرآیند، بافت‌هایپوست در تغییر وزن‌های مکرر و سریع خود انعطاف‌پذیری خود را از دست می‌دهند و شل و آویزان می‌شوند.
سلولیت، یا همان پوست پرتقالی، یک مشکل پوستی است که به تجمع موضعی چربی و تغییر در بافت آن در نواحی خاصی از بدن مرتبط است.
یک نوع سلولیت به نام سلولیت سخت وجود دارد که به طور عامیانه “پوست پرتقالی” نامیده می‌شود. این نوع سلولیت می‌تواند همه افراد را تحت تأثیر قرار دهد، از جمله افرادی که لاغر و خوش اندام هستند. سلولیت سخت با فرورفتگی‌ها و برآمدگی‌های روی ران‌ها، بازو و باسن قابل تشخیص است و در موارد شدید ممکن است هنگام لمس بسیار سفت و دردناک باشد.
از آنجایی که سلولیت سخت نوعی سلولیت قدیمی است که عمیقاً در بافت‌ها شکل گرفته است، درمان آن بسیار دشوار است. برخی جراحان زیبایی برای افرادی که می‌خواهند از سلولیت سخت خلاص شوند، توصیه می‌کنند از روش‌های جراحی مبتنی بر برش مانند سلفینا (که یک نوع جراحی با بی‌حسی موضعی و ساکشن سلولیت است) استفاده کنند.
سلولیت سخت معمولاً در زنان جوان و با شرایط جسمی خوب مشاهده می‌شود. این نوع سلولیت ضخیم و به عضلات چسبیده است و با دشواری قابل فشرده‌سازی بین انگشتان دست است. فشار دادن به آن همراه با درد و ناراحتی است. این نوع سلولیت بیشتر در مناطقی مانند ران و باسن دیده می‌شود.
سلولیت ادماتوز، معروف به سلولیت با گردش خون ضعیف، کمتر از سایر انواع سلولیت رایج است و درمان آن بسیار چالش برانگیز است. این مشکل به دلیل گردش خون ناکافی در بدن ایجاد می‌شود و باعث احتباس مایعات می‌شود.
سلولیت ادماتوز ممکن است روی ران‌ها و پشت زانوها تأثیر بگذارد، اما بیشتر در قسمت پایین ساق پا قابل مشاهده است و باعث تغییر شکل پاها و تورم آنها می‌شود. هنگام لمس یا نشستن طولانی مدت، ممکن است درد در پوست حس شود.
درمان سلولیت ادماتوز بر تقویت گردش خون و کاهش احتباس مایعات تمرکز دارد. استفاده از جوراب‌های فشرده و تحت تأثیر قرار دادن پاها در حمام‌های آب گرم از روش‌های درمانی مورد استفاده قرار می‌گیرد. در موارد شدید، تخلیه لنفاوی به صورت دستی نیز می‌تواند مفید باشد.
سلولیت عفونی، یک عفونت جدی و شایع پوستی با علت باکتریایی است. در این حالت، پوست آسیب دیده متورم و قرمز می‌شود و معمولاً در هنگام لمس دردناک و گرم است. سلولیت عفونی به طور معمول پوست ساق پا را درگیر می‌کند، اما ممکن است در بازوها و سایر نواحی نیز رخ دهد. مهمترین تفاوت بین سلولیت چربی و سلولیت عفونی، ناشی از نفوذ باکتری به زیر پوست است.
سلولیت چربی و سلولیت عفونی ناشی از نفوذ باکتری به زیر پوست، دو نوع متفاوت از سلولیت هستند.
برای تقسیم بندی سلولیت، در سال ۲۰۰۹، یک مقیاس ساخته شد که آن را به چهار درجه مختلف، از خفیف تا شدید، تقسیم کرد. این درجات سلولیت در افراد مختلف مشاهده می‌شوند:
سلولیت درجه ۰: در این درجه، سلولیت با چشم غیرمسلح قابل مشاهده نیست و پوست حتی در صورت فشرده شدن همچنان صاف به نظر می‌رسد. با این حال، ممکن است تغییراتی در ساختار دِرم (لایه زیرین پوست) ایجاد شود.
سلولیت درجه ۱: در این درجه، ممکن است برجستگی‌ها و فروپاشی‌های قابل مشاهده وجود نداشته باشد، اما خاصیت ارتجاعی پوست کاهش می‌یابد و رنگ پوست پریده‌تر به نظر می‌رسد. هنگامی که فرد از پوستش فشار می‌آورد، اثر پوست پرتقالی روی آن ظاهر می‌شود.
سلولیت درجه ۲: در این درجه، توده‌ها و برجستگی‌ها، به ویژه در حالت ایستایی، قابل مشاهده هستند، اما زمانی که فرد دراز می‌کشد، ناپدید می‌شوند.
سلولیت درجه ۳: سلولیت درجه ۳، شدیدترین نوع سلولیت است که در آن بروز فروپاشی‌ها و برجستگی‌ها به طور کامل قابل مشاهده است و احتمالاً دردناک است.
برای تشخیص سلولیت، یکی از نشانه‌های مهم، پوست ناهموار به شکل پرتقال است، به ویژه در نوع سفت سلولیت که به وضوح قابل تشخیص است. اما سلولیت خفیف به راحتی قابل مشاهده نیست و باید فشاری بر روی ناحیه مربوطه وارد شود تا سلولیت‌ها ظاهر شوند.
در موارد سلولیت خفیف، باید از روش‌های دیگری برای تشخیص استفاده شود. تشخیص این نوع سلولیت معمولاً بر اساس بررسی تاریخچه پزشکی فرد، معاینه فیزیکی، گرفتن نمونه خون و پوست، و در صورت لزوم، کشت باکتریایی انجام می‌شود.
سلولیت یک مشکل رایج است که بیشتر در زنان پس از بلوغ و درصد کمتری از مردان رخ می‌دهد. علت‌های اصلی سلولیت شامل ژنتیک، جنسیت، سن، میزان چربی بدن و ضخامت پوست است.
با پیشروی سن، پوست خود را از خاصیت انعطاف پذیری آن از دست می‌دهد و سلولیت به شکل مشخص‌تری ظاهر می‌شود. اگرچه سلولیت معمولاً در افراد چاق شدیدتر است، اما می‌تواند در افراد لاغر نیز رخ دهد.
سلولیت تأثیر زیادی بر سلامت کلی بدن ندارد و به طور عمده ضرری ندارد. با این حال، برخی افراد ممکن است از ظاهر آن ناراضی باشند و بخواهند آن را پنهان کنند. با این وجود، دقیقاً چه چیزی سبب ایجاد سلولیت می‌شود هنوز مشخص نیست.
سلولیت زمانی شکل می‌گیرد که نوارهای فیبری که پوست را به عضلات زیرین متصل می‌کنند، به نامنظمی سفت شوند. این سفت شدن باعث کشش پوست به سمت پایین می‌شود و در نتیجه، لایه چربی طبیعی زیر پوست به بالا فشار می‌آورد. این موضوع نتیجه‌ای چروکیده روی پوست ایجاد می‌کند. در ادامه به مهمترین عوامل ایجاد سلولیت می‌پردازیم:
نقش عوامل هورمونی در تولید سلولیت چیست؟
هورمون‌ها نقش مهمی در تشکیل سلولیت دارند. به عنوان مثال، استروژن یک هورمون کلیدی در ایجاد سلولیت است. با این حال، مدارک بالینی قوی برای اثبات این موضوع وجود ندارد. اعتقاد بر این است که سایر هورمون‌ها مانند انسولین، کاتکول آمین‌های آدرنالین و نورآدرنالین، هورمون‌های تیروئید و پرولاکتین هم در ایجاد سلولیت نقش دارند.
تغییرات هورمونی در طول زندگی نیز یکی از عوامل ایجاد سلولیت‌های مختلف است. به عنوان مثال، افزایش سطح استروژن در زنان در دوران بلوغ می‌تواند سلولیت را تحریک کند. به طور مشابه، نوسانات هورمونی مرتبط با بارداری نیزسلولیت یک مشکل شایع است که بیشتر در زنان پس از بلوغ و درصد کمتری از مردان رخ می‌دهد. علت‌های اصلی سلولیت شامل ژنتیک، جنسیت، سن، میزان چربی بدن و ضخامت پوست است.
با پیشروی سن، پوست انعطاف پذیری خود را از دست می‌دهد و سلولیت به شکل مشخص‌تری ظاهر می‌شود. اگرچه سلولیت در افراد چاقتر بیشتر دیده می‌شود، اما می‌تواند در افراد لاغر نیز رخ دهد.
سلولیت تأثیر زیادی بر سلامت کلی بدن ندارد و به طور عمده ضرری ندارد. با این حال، برخی افراد ممکن است از ظاهر آن ناراضی باشند و بخواهند آن را پنهان کنند. با این وجود، دقیقاً چه چیزی سبب ایجاد سلولیت می‌شود هنوز مشخص نیست.
سلولیت زمانی ایجاد می‌شود که نوارهای فیبری که پوست را به عضلات زیرین متصل می‌کنند، به صورت نامنظم سفت می‌شوند. این سفت شدن باعث کشش پوست به سمت پایین می‌شود و در نتیجه، لایه چربی طبیعی زیر پوست به سمت بالا فشار می‌آورد. این موضوع باعث ایجاد چین و چروک در پوست می‌شود. در ادامه به عوامل اصلی ایجاد سلولیت می‌پردازیم:
نقش عوامل هورمونی در تولید سلولیت:
هورمون‌ها نقش مهمی در تشکیل سلولیت دارند. به عنوان مثال، استروژن یکی از هورمون‌های کلیدی در ایجاد سلولیت است. با این حال، مدارک بالینی قاطعی برای تأیید این موضوع وجود ندارد. اعتقاد بر این است که سایر هورمون‌ها مانند انسولین، کاتکول‌آمین‌های آدرنالین و نورآدرنالین، هورمون‌های تیروئید و پرولاکتین نیز در ایجاد سلولیت نقش دارند.
تغییرات هورمونی در طول عمر یکی از عوامل ایجاد سلولیت‌های مختلف است. به عنوان مثال، افزایش سطح استروژن در زنان در دوران بلوغ ممکن است باعث ایجاد سلولیت شود. به همین ترتیب، نوسانات هورمونی مرتبط با بارداری نیز می‌توانند سلولی
استفاده از داروهای ضدبارداری هورمونی نیز می‌تواند یکی از عوامل افزایش دهنده ابتلا به سلولیت باشد. سلولیت یک عارضه پوستی است که در زنان بیشتر از مردان دیده می‌شود. به نظر می‌رسد که هورمون زنانه به نام استروژن باعث تجمع بیشتر چربی در قسمت‌های زیرین بدن مانند ران‌ها و باسن خانم‌ها می‌شود.
استروژن یکی از هورمون‌های اصلی در زنان است که نقش مهمی در تنظیم میزان چربی بدن دارد. این هورمون باعث می‌شود چربی به طور طبیعی در مناطقی مانند سینه‌ها، ران‌ها و باسن جمع شود. این چربی منبع انرژی برای فرآوری محسوب می‌شود. زنانی که در سطوح بالای استروژن قرار دارند، احتمال ابتلا به سلولیت بیشتری دارند. به عنوان مثال:
– زنان باردار
– زنان پرستار
– زنان شیرده
– زنانی که از قرص‌های ضدبارداری به صورت طولانی مدت استفاده می‌کنند
– زنان یائسه
تستوسترون، که یک هورمون اصلی در مردان است، اثر معکوسی بر سلولیت دارد و به سوزاندن چربی کمک می‌کند. بیشتر مردانی که سلولیت دارند، سطوح تستوسترون غیرطبیعیاً پایین و یا سطوح بالای استروژن را نشان می‌دهند و مشکلات زیر را ممکن است داشته باشند:
– اختلال در عملکرد تحریکی تخمدان‌ها (برداشتن بیضه)
– کاهش ترشح هورمون تستوسترون توسط تستیس (هیپوگنادیسم)
– سندرم کلاینفلتر (دو یا چند کروموزوم X در مردان)
– استفاده از درمان استروژن برای سرطان پروستات
نقش عوامل ژنتیکی و جنسیت در تولید سلولیت به این صورت است که تحقیقات نشان داده است وجود ژن‌های خاصی که با سرعت متابولیسم، توزیع چربی و عملکرد سیستم تخلیه لنفاوی مرتبط هستند. در سال ۲۰۱۶، مطالعات نشان دادند که بیش از ۱۰۰ ژن وجود دارد که ممکن است بر روی تنظیم وزن تأثیر بگذارند. همچنین، به نظر می‌رسد سلولیت در برخی از اقوام بیشتر شایع است. اگرچه سلولیت می‌تواند زنان را از هر قومیتی درگیر کند، اما در گروه‌های اقوام اروپایی و پوست سفید، شیوع آن بیشتر است.
تحقیقات اخیر نشان داده است که نوع خاصی از ژن‌ها می‌توانند مسئول سلولیت متوسط یا شدید باشند. با این حال، افرادی که مادر یا مادربزرگشان مبتلا به سلولیت هستند، ریسک بیشتری برای ابتلا به آن دارند. به عبارت دیگر، وجود سابقه سلولیت در خانواده می‌تواند ریسک شما را برای ابتلا به آن افزایش دهد. با این حال، با کنترل فاکتورهای کاهش دهنده، می‌توانید میزان سلولیت را کاهش دهید.
نقش شیوه زندگی در تولید سلولیت نیز بسیار مهم است. زندگی به سبک سالم، که شامل تغذیه مناسب، ورزش منظم و کاهش استرس است، می‌تواند نقش مهمی در کنترل سلولیت داشته باشد. وضعیت‌هایی که با استرس زیاد همراه هستند، منجر به افزایش سطح کاتکول آمین‌ها در خون می‌شوند که نقشی در ایجاد سلولیت نیز دارند. بنابراین، با اتخاذ یک سبک زندگی سالم و کاهش استرس، می‌توانید تأثیرات سلولیت را کاهش دهید.
سن و نقش آن در ایجاد سلولیت:
سن یکی از عواملی است که در ایجاد سلولیت نقش دارد. اگرچه سلولیت ممکن است در خانم‌های جوان نیز دیده شود، اما معمولاً در افرادی که سن بالاتری دارند، میزان آن بیشتر است. با بالا رفتن سن زنان، پوست آنها نازک‌تر می‌شود و انعطاف پذیری آن کاهش می‌یابد، همچنین افتادگی پوست نیز بیشتر رخ می‌دهد. همچنین، با افزایش سن، توده عضلانی کاهش می‌یابد. تغییرات در ترکیب بدن، شامل افزایش درصد چربی و کاهش عضلات، می‌تواند باعث افزایش سلولیت شود.
تحرک کم و اثرات آن بر سلولیت:
زنان کم تحرک در هر دهه پس از ۳۰ سالگی، حدود ۳ تا ۵ درصد از حجم عضلانی خود را از دست می‌دهند. این موضوع می‌تواند به سلولیت منجر شود. همچنین، با افزایش سن، پوست کمتر کلاژن و الاستین را تولید می‌کند که این خود می‌تواند به افزایش سلولیت منجر شود.
تأثیر رژیم غذایی بر سلولیت:
رژیم غذایی نیز نقش مهمی در ایجاد سلولیت دارد. هرچند لیستی از غذاهایی که باید کاملاً اجتناب شود، وجود ندارد، اما بهتر است از غذاهایی که ممکن است التهاب برانگیز باشند، دوری کرد:
– کربوهیدرات‌های تصفیه شده: کربوهیدرات‌هایی که در فرآیند تصفیه از بین می‌روند، مانند نان سفید، برنج و آرد تصفیه شده، ممکن است عامل التهاب باشند. در این فرآیند، پروتئین‌های ضروری، فیبر، مواد معدنی و ویتامین‌های موجود در غلات از بین می‌روند. بنابراین، توصیه می‌شود از این نوع کربوهیدرات‌های تصفیه شده و غذاهایی که آنها را شامل می‌شوند، خودداری شود.
– چربی‌های ناسالم و نمک: مصرف چربی‌های ناسالم و مواد غذایی حاوی نمک زیاد (مانند چیپس، فست فود، نوشابه‌های گازدار و غیره) می‌تواند به ایجاد سلولیت کمک کند. توصیرژیم غذایی عاملی برای ایجاد سلولیت در بدن است. اما هیچ لیست غذایی جادویی برای جلوگیری از سلولیت وجود ندارد. اما بهتر است از غذاهایی که ممکن است التهاب برانگیز باشند، دوری کرد:
– کربوهیدرات‌های تصفیه شده: کربوهیدرات‌هایی که در فرآیند تصفیه از بین می‌روند، مانند نان سفید، برنج و آرد تصفیه شده، ممکن است عامل التهاب باشند. در این فرآیند، پروتئین‌های ضروری، فیبر، مواد معدنی و ویتامین‌های موجود در غلات از بین می‌روند. بنابراین، توصیه می‌شود از این نوع کربوهیدرات‌های تصفیه شده و غذاهایی که آنها را شامل می‌شوند، خودداری شود.
– چربی‌های ناسالم و نمک: مصرف چربی‌های ناسالم و مواد غذایی حاوی نمک زیاد (مانند چیپس، فست فود، نوشابه‌های گازدار و غیره) می‌تواند به ایجاد سلولیت کمک کند. توصیه می‌شود از این نوع غذاها و مواد غذایی که حاوی آنها هستند، پرهیز کنید.
به طور کلی، رژیم غذایی سالم که شامل مواد غذایی طبیعی، غنی از مواد مغذی، فیبر و آب باشد، می‌تواند به کاهش احتمال ایجاد سلولیت کمک کند. همچنین، مواد غذایی با خواص ضد التهابی مانند میوه‌ها و سبزیجات تازه، ماهی چرب، مغزها، زغال‌های سبز و گیاهان دارویی نیز می‌توانند به حفظ سلامت پوست و کاهش سلولیت کمک کنند.
برای جلوگیری از سلولیت، بهتر است از غذاهای فرآوری شده، غذاهای کنسروی، نوشابه‌ها، سس‌ها، نوشیدنی‌های الکلی و غذاهای سرخ کرده کمتر استفاده کنید. این غذاها می‌توانند منجر به افزایش تورم سلول‌های چربی و بروز سلولیت شوند.
به جای آن، مطمئن شوید که در رژیم غذایی خود میزان کافی از اسیدهای آمینه و پروتئین را دریافت می‌کنید. این مواد مغذی مهم برای تولید کلاژن سالم و بافت همبند هستند. همچنین، مصرف زیاد نمک و غذاهای شور می‌تواند منجر به تورم بیشتر سلول‌های چربی شده و در نتیجه سلولیت را بیشتر نمایان کند.
برای داشتن یک برنامه غذایی سالم و تعادل‌دهنده، بهتر است مقدار مناسبی از غذا را مصرف کنید و رژیم‌های تک غذایی و غذاهای سریع را به حداقل برسانید، زیرا این نوع رژیم‌ها می‌توانند عامل ایجاد سلولیت باشند. یک راه کار عالی برای داشتن یک برنامه غذایی سالم و کامل، استفاده از رژیم غذایی دکتر کرمانی است.
برای جلوگیری از سلولیت، حتماً در رژیم غذایی خود به مصرف پروتئین کافی توجه کنید.
سیگار به تنهایی عامل ایجاد سلولیت نیست، اما تأثیرات منفی آن بر روی سلامت پوست آشکار است. در افراد سیگاری، سلولیت با پیشروی سن بیشتر دیده می‌شود. نیکوتین موجود در سیگار باعث انقباض عروق می‌شود. انقباض عروق باعث کاهش رساندن اکسیژن به پوست می‌شود و این موضوع به طور مستقیم بر تولید کلاژن تأثیر می‌گذارد. همچنین، دود سیگار شامل مواد شیمیایی مختلفی مانند استیلن، آمونیاک، بنزن، فرمالدئید و متانول است که رادیکال‌های آزاد تولید می‌کنند و بافت همبند پوست را آسیب می‌رسانند و سلولیت را شدیدتر نشان می‌دهند. همچنین، مصرف الکل باعث افزایش سطح استروژن و کاهش سطح تستوسترون می‌شود که سلولیت را تشدید می‌کند.
عدم تحرک و کمبود فعالیت ورزشی نیز نقش مهمی در تولید سلولیت دارد. اگر شغل شما نیازمند نشستن طولانی است، خطر سلولیت برای شما بیشتر است. حتی افراد فعال و ورزشکار نیز ممکن است به سلولیت مبتلا شوند. عدم تحرک باعث عدم تعادل کالری و ذخیره سلول‌های چربی در لایه سلولیت می‌شود. همچنین، این موضوع باعث تضعیف تولید کلاژن و الاستین و سست شدن پوست می‌شود.
اگرچه ورزش برای مقابله با سلولیت مفید است، اما تجمع اسید لاکتیک پس از تمرین می‌تواند در افراد حساس به سلولیت، شدت آن را افزایش دهد. انجام تمرینات پا روی صفحه ارتعاشی می‌تواند جریان خون در قسمت پایین بدن را افزایش داده و مواد زاید مانند اسید لاکتیک را بهبود بخشد. باید توجه داشت که سلولیت مسری نیست و از طریق تماس پوست به پوست منتقل نمی‌شود.
افزایش وزن یا چاقی می‌تواند باعث افزایش احتمال سلولیت شود. هرچقدر بافت چربی در بدن بیشتر شود، فشار بیشتری بر روی بافت‌های همبند وجود خواهد داشت که ممکن است باعث ظهور سلولیت شود. کاهش وزن می‌تواند مقدار کلی چربی در بدن را کاهش داده و در نتیجه باعث کاهش سلولیت شود. با این حال، در برخی موارد، حتی با کاهش وزن ممکن است سلولیت به‌طور کامل از بین نرود.
یکی از انواع سلولیت به وقوع می‌پیوندد که بر اثر ورود باکتری‌ها (معمولاً استرپتوکوک و استافیلوکوک) از طریق شکاف یا شکستگی پوست به بدن رخ می‌دهد. وقتی پوست ترمیم می‌شود، ممکن است سلولیت شکل بگیرد.
استرس و خستگی مزمن نقشی در تولید سلولیت دارند. التهابی که ناشی از استرس بوجود می‌آید، باعث تشدید سلولیت می‌شود. یکی از مشکلاتی که در نتیجه فرآیند التهابی پیش می‌آید، تورم در سطح سلول است. هرچه بافت‌ها بیشتر التهابی شوند، متورم‌تر به نظر می‌رسند.
سلولیت خفیف عموماً هیچ عارضه‌ای جز ظاهر نامطلوب بر روی پوست ندارد. اما در صورتی که سلولیت به شکل سفت و سخت یا عفونی تشکیل شود و درمان نشود، ممکن است منجر به درد شدید، قرمزی پوست، تب ولزر، ایجاد زخم، سرایت عفونت به اعضای داخلی بدن و حتی قطع عضو شود.
دلیل عدم تشکیل سلولیت در مردان به دو عامل برمی‌گردد. اولاً، پوست مردان به دلیل محکم‌تر بودن، کمتر به سلولیت ابتلا می‌کند. عامل دیگر نیز تأثیر هورمون‌ها است. هورمون‌ها نقش مهمی در تنظیم و تعدیل سوخت و ساز و ذخیره چربی‌ها در زیر پوست دارند. در طول دوران بلوغ، سندرم پیش از قاعدگی، یائسگی و در ماه‌های اول استفاده از قرص‌های بارداری، زنان تغییرات هورمونی تجربه می‌کنند که بنابراین زنان، حتی زنان لاغر و با وزن مناسب، ممکن است سلولیت داشته باشند.
سلولیت در نوجوانان و راه‌های پیشگیری
رژیم غذایی ناسالم و پرمصرف قند، سبک زندگی کم‌تحرک، وابستگی به فناوری و نوسانات شدید هورمونی در دوران بلوغ، عواملی هستند که سلولیت را در نوجوانان راه‌اندازی می‌کنند.
اما چگونه می‌توان از ایجاد سلولیت جلوگیری کرد؟ برخی از افراد، مخصوصاً نوجوانان، ممکن است به دنبال پاسخی به این سوال باشند. خوشبختانه، با رعایت موارد زیر، امکان پیشگیری یا کاهش سلولیت وجود دارد، اگرچه به‌طور کامل درمان آن ممکن نیست:
1. ورزش منظم: فعالیت بدنی منظم و ورزش به‌خصوص تمریناتی که باعث حرکت و تقویت عضلات می‌شوند، می‌تواند در کاهش سلولیت مؤثر باشد.
2. پرهیز از مصرف غذاهای فرآوری شده: غذاهای فرآوری شده معمولاً حاوی مواد افزوده و قندهای پرآب و پرچرب هستند که می‌توانند سلولیت را تشدید کنند. بهتر است از مصرف آنها پرهیز کنید.
3. پرهیز از مصرف غذاهای چرب و شیرین: مصرف غذاهایی که حاوی چربی‌ها و شکرهای اضافی هستند، می‌تواند سلولیت را افزایش دهد. بهتر است به میزان مصرف آنها توجه کنید و تلاش کنید آنها را به حداقل برسانید.
4. مصرف غذاهای خام و فیبردار: مصرف میوه‌ها، سبزیجات و غلات کامل که حاوی فیبر بالایی هستند، می‌تواند در جلوگیری از سلولیت مؤثر باشد. فیبر باعث اشباع شدن سریعتر شده و در کاهش سطح چربی‌ها و تنظیم هضم و جذب غذا کمک می‌کند.
در نهایت، مشاهده ویدئوی دکتر کرمانی در مورد سلولیت نیز می‌تواند مفید باشد.
کاهش وزن به عنوان راهی برای پیشگیری از سلولیت
سلولیت ممکن است در افراد لاغر یا چاق وجود داشته باشد، اما وزن اضافی اغلب آن را بیشتر آشکار می‌کند. برای جلوگیری از سلولیت، بهترین راه حل کاهش تدریجی وزن است. رژیم‌های سریع مانند رژیم‌های یویو ممکن است وضعیت سلولیت را بدتر کنند. همچنین، کاهش وزن بیش از حد ممکن است در مناطقی که پوست آنها شل شده است، باعث ظاهر شدن سلولیت‌ها شود.
همچنین، موارد زیر را نیز مطالعه کنید:
– برنامه رژیم لاغری دکتر کرمانی به همراه نمونه برنامه غذایی
– ترک سیگار به عنوان پیشگیری از سلولیت
افرادی که با مفهوم سلولیت آشنا هستند، می‌دانند که سیگار کشیدن منجر به کاهش خونرسانی به پوست و احتمال ظاهر شدن سلولیت در بازوها، ران‌ها و مناطق دیگر می‌شود. بنابراین، ترک سیگار قبل از شکل‌گیری سلولیت می‌تواند در جلوگیری از آن کمک کند.
– ماساژ ناحیه سلولیت
برای جلوگیری از تشکیل سلولیت یا کاهش آن، ماساژ پوست زیر دوش یا با استفاده از روغن می‌تواند مفید باشد. ماساژ بهبود جریان خون را تسریع می‌دهد و مایعات اضافی را از بین می‌برد. همچنین، استفاده از کرم‌های حاوی عصاره‌های گیاهی می‌تواند بهبود ظاهر پوست را تا حدودی فراهم کند. به عنوان مثال، محصولاتی که حاوی کافئین هستند، ممکن است در فرآیند ماساژ به سفت شدن سریع پوست کمک کنند.
برای جلوگیری از سلولیت، می‌توانید از کرم‌های حاوی رتینول استفاده کنید. رتینول می‌تواند بهبود ظاهر و بافت پوست را ارتقا داده و سلولیت را جلوگیری یا درمان کند. بهترین گزینه، استفاده از محصولاتی با ۰.۳ درصد رتینول است. برای درمان سلولیت، باید حداقل ۶ ماه از این محصول استفاده کنید. رتینول با ضخیم کردن لایه بیرونی پوست به پوشاندن نواحی ناهموار زیرین کمک می‌کند.
روش‌های مختلفی برای درمان سلولیت وجود دارد. ترکیبی از ورزش، رژیم غذایی و درمان می‌تواند به کاهش ظاهر سلولیت کمک کند. روش‌های درمانی بر پایه پاکسازی بدن از آب و مواد زاید سمی و از بین بردن کیست‌های چربی تمرکز دارند. این پاکسازی نباید بر روی چربی‌های موجود در مناطق دیگر بدن تأثیر بگذارد.
روش‌های دیگر درمان سلولیت شامل درمان با فرکانس رادیویی و جراحی زیبایی است. درمان با فرکانس رادیویی و سونوگرافی متمرکز با شدت بالا می‌تواند پوست افتاده را سفت و تقویت کند و در نتیجه سلولیت را کاهش دهد. جراحان زیبایی نیز از روش‌های مختلفی برای کاهش موقت ظاهر سلولیت استفاده می‌کنند.
با خواندن مقاله درمان سلولیت، می‌توانید روش‌های درمانی دیگر را نیز مطالعه کنید.
متدهای مختلفی برای درمان سلولیت وجود دارد. در زیر، معرفی و توضیحی کوتاه از این روش‌ها آمده است:
1. ماساژ عمیق: با استفاده از فشار و حرکات خاص، ماساژ عمیق می‌تواند به کاهش سلولیت کمک کند.
2. امواج صوتی: استفاده از امواج صوتی برای شکستن سلول‌های چربی و کاهش سلولیت موثر است.
3. لیزر درمانی: درمان با لیزر می‌تواند به ضخیم شدن پوست و کاهش سلولیت کمک کند.
4. لیپوساکشن: یک روش جراحی است که با جذب چربی‌های زیرپوستی، سلولیت را کاهش می‌دهد.
5. مزوتراپی: در این روش، مواد خاصی که می‌توانند به کاهش سلولیت کمک کنند، به طور مستقیم در لایه میانی پوست تزریق می‌شوند.
6. سابسیژن: در این روش، با استفاده از سوزن‌های خاص، چربی‌های زیرپوستی شکسته و سلولیت کاهش می‌یابد.
7. استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌های حاوی کافئین یا ۰.۳ درصد رتینول: این محصولات می‌توانند در کاهش سلولیت موثر باشند.
8. درمان‌های اسپا: این درمان‌ها می‌توانند موقتاً سلولیت را کاهش دهند و بهترین نتیجه را در ترکیب با سایر روش‌ها داشته باشند.
9. آزادسازی دقیق بافت با کمک خلاء: این روش با استفاده از خلاء، بافت را برش می‌دهد و پوست فرو می‌رود.
10. اولتراسوند: استفاده از امواج صوتی با فرکانس بالا برای شکستن سلولیت و کاهش آن.
11. نور مادون قرمز: استفاده از نور مادون قرمز برای گرم کردن پوست و کاهش سلولیت.
علاوه بر این روش‌ها، ورزش نیز می‌تواند در کاهش سلولیت موثر باشد. ورزش‌هایی که توده عضلانی را افزایش می‌دهند و به چربی‌سوزی کمک می‌کنند، می‌توانند سلولیت را کاهش دهند. همچنین، استفاده از جوراب‌های ساق بلند، رعایت یک رژیم غذایی مناسب و اجتناب از برخی غذاها نیز به کاهش سلولیت کمکمک می‌کنند. در نهایت، لازم به ذکر است که درمان سلولیت نیازمند صبر و پیوستگی است و نتایج ممکن است زمان بر باشد.
سلولیت توسط سموم ایجاد نمی‌شود – واقعیت
یکی از افسانه‌های قدیمی‌تر درباره سلولیت این است که این برجستگی‌های ناطبیعی ناشی از سمومی هستند که در بدن وجود دارند و با استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌های از بین برنده سم، می‌توان آنها را از بدن دفع کرد.
افرادی که با سلولیت آشنا هستند، از این افسانه غافل نمی‌شوند. سلولیت نتیجه رسوبات چربی منقبض شده توسط فیبرهای کلاژن است که باعث بروز برآمدگی‌هایی روی پوست می‌شود و این ویژگی فیزیولوژیکی منحصر به فرد ساختار پوست افراد است.
بنابراین، وجود سم در بدن افراد مبتلا به سلولیت واقعیت ندارد و نیازی به نگرانی نیست. همچنین، سلولیت درمان‌پذیر نیست و کرم‌ها و لوسیون‌های موجود در بازار اغلب جنبه تبلیغاتی دارند.
ژنتیک مسئول سلولیت در بدن افراد است – واقعیت
سلولیت نتیجه تأثیر قوی ژنتیکی است! به عبارتی دیگر، برخی افراد دارای تمایل بیشتری به ابتلا به سلولیت هستند و اگر مادر یا مادربزرگ فردی سلولیت داشته باشد، احتمال آنکه فرد نیز سلولیت داشته باشد و از آن رنج ببرد، بسیار بیشتر است.
ژن‌های خاصی تأثیری بر متابولیسم، توزیع چربی و عملکرد سیستم‌های گردش خون و لنفاوی زنان دارند. یک مطالعه علمی در سال ۲۰۱۰ نشان داد که تغییرات ژنتیکی متفاوتی وجود دارند که می‌توانند تعیین کننده این باشند که کدام افراد بیشتر احتمال ابتلا به سلولیت متوسط یا شدید را دارند.
لیپوساکشن می‌تواند سلولیت را از بین نبرد – افسانه
افراد برخی معتقدند که لیپوساکشن، یک روش کاهش چربی است که می‌تواند سلولیت را از بین ببرد. در این روش، پزشک یک لوله را از طریق یک برش کوچک وارد بافت بدن می‌کند و سپس سلول‌های چربی را برای همیشه حذف می‌کند. این کار بهبود قطعی شکل بدن و کاهش چربی‌های سرسخت را تسهیل می‌کند. اما واقعیت این است که لیپوساکشن تنها کاری که انجام می‌دهد، کاهش سلولیت نیست.
بسته به کیفیت پوست فرد، لیپوساکشن ممکن است حتی به وضعیت پوست ضربه بزند و ظاهر آن را بدتر کند. لیپوساکشن رسوبات چربی را از لایه عمیق‌تر پوست تا جایی که سلولیت وجود دارد، حذف می‌کند.
علاوه بر این، لیپوساکشن می‌تواند منجر به عدم تناسب پوست شود. برای جلوگیری از این مشکل، لباس‌های با کیفیت و مخصوص فشرده‌سازی پوست پس از لیپوساکشن باید استفاده شوند. اما با این حال، حتی لیپوساکشن هم راه حل قطعی برای سلولیت نیست.
لیپوساکشن، درمان قطعی برای سلولیت نیست – واقعیت
در حال حاضر، یک راه دائمی برای کامل برطرف کردن سلولیت وجود ندارد. با این حال، به نظر می‌رسد که علم پزشکی به دنبال یافتن یک راه طولانی مدت و موثر برای کاهش سلولیت است.
برخی درمان‌ها، مانند سلولاز و سلفینا، که با آزاد کردن نوارهای فیبری محکم سلولیت را منقبض می‌کنند، به عنوان یک پیشرفت هیجان‌انگیز در درمان سلولیت محسوب می‌شوند. سلفینا به تازگی تاییدیه FDA را دریافت کرده است و نتایج طولانی مدت و پایداری را دارد، اما هنوز نیاز به آزمایش و بررسی بیشتر دارد. با این حال، تا زمانی که راه‌حل دائمی پیدا نشود، این درمان‌ها می‌توانند بهبود ظاهر سلولیت و صاف کردن پوست را تسهیل کنند، به ویژه هنگام ترکیب با ورزش و رژیم غذایی مناسب.
دویدن به تنهایی نمی‌تواند سلولیت را کاملاً از بین ببرد. اگرچه دویدن ورزشی عالی برای قلب و عروق است، اما بهترین ورزش برای بهبود سلولیت نیست. آهسته دویدن نه تنها به ماهیچه‌ها کمک نمی‌کند، بلکه روی عضلات اصلی مانند عضلات باسن و همسترینگ تأثیری ندارد. بنابراین، انجام فقط فعالیت‌های ورزشی مانند دویدن تنها به کاهش سلولیت‌ها و جلوگیری از سلولیت‌های جدید کمک می‌کند، اما نمی‌تواند بیشتر از آن انتظار معجزه‌ای داشته باشد.
پرکننده‌های پوستی، افسانه‌ای درمورد درمان سلولیت هستند. این ادعا مبتنی بر این است که پر کردن سلولیت با این محصولات می‌تواند توده‌ها و برآمدگی‌ها را صاف کند و آنها را پر کند. اما واقعیت این است که پرکننده‌های پوستی نمی‌توانند به طور موثر سلولیت را درمان کنند و ممکن است به جای بهبود، وضعیت سلولیت را بدتر کنند. سلولیت ناشی از وجود نوارهای فیبری منقبض در زیر پوست است و قرار دادن پرکننده در این مناطق نمی‌تواند این نوارها را تغییر دهد. همچنین، پرکننده‌ها ممکن است به طور ناهمگون پخش شوند و فرورفتگی‌ها را بیشتر نمایان کنند.
علاوه بر این، سلولیت معمولاً ناحیه وسیعی از بدن را دربر می‌گیرد و استفاده از پرکننده‌های پوستی هزینه‌بر و خطرناک است.
بهترین راه‌های درمان سلولیت شامل رژیم غذایی سالم و مغذی، لیپوساکشن، استفاده از کرم‌ها و لوسیون‌های حاوی کافئین یا رتینول، ماساژ درمانی و استفاده از امواج صوتی و رادیویی است. اما توجه داشته باشید که هیچ روشی به طور قطعی سلولیت را درمان نمی‌کند و بهتر است با پزشک خود درباره گزینه‌های درمانی صحیح صحبت کنید.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید