هپاتیت: آنچه باید درباره‌اش بدانید و راه‌های درمان
هپاتیت به معنای التهاب کبد است و اصلی‌ترین علت آن عفونت ویروسی است. کبد وظیفهٔ فیلتر کردن مواد مضر موجود در جریان خون را برعهده دارد، مانند سلول‌های مرده، سموم، چربی‌ها، هورمون‌ها و بیلی‌روبین که مادهٔ زرد رنگ در خون و مدفوع افراد است. زمانی که کبد التهاب می‌گیرد، نرم و بزرگ می‌شود و قادر […]
هپاتیت به معنای التهاب کبد است و اصلی‌ترین علت آن عفونت ویروسی است. کبد وظیفهٔ فیلتر کردن مواد مضر موجود در جریان خون را برعهده دارد، مانند سلول‌های مرده، سموم، چربی‌ها، هورمون‌ها و بیلی‌روبین که مادهٔ زرد رنگ در خون و مدفوع افراد است. زمانی که کبد التهاب می‌گیرد، نرم و بزرگ می‌شود و قادر به عملکرد طبیعی نمی‌باشد. این باعث می‌شود که سموم در بدن به جای متصل شدن و دفع شدن، باقی بمانند و برخی از مواد مغذی توسط بدن پردازش نشوند.
بعضی از انواع هپاتیت به صورت خودبه‌خود یا بدون درمان خاصی بهبود می‌یابند، اما نوع‌های دیگر مانند هپاتیت C می‌توانند به شدت مخرب باشند. ویروس هپاتیت از طریق راه‌های مختلفی در بدن افراد منتقل می‌شود، اما مواد سمی مانند الکل و برخی داروها و همچنین بیماری‌های خودایمنی نیز می‌توانند منجر به هپاتیت غیرویروسی شوند.
در آمریکا، بیش از ۲٫۱ میلیون نفر به هپاتیت B مبتلا هستند و بیش از ۳ میلیون نفر نیز به هپاتیت C مبتلا شده‌اند، اما بسیاری از افراد بیماری خود را درک نمی‌کنند. در ادامه این مقاله، دربارهٔ انواع هپاتیت، روش‌های درمان و پیشگیری از این بیماری صحبت خواهیم کرد تا بتوانیم به کبد، که یکی از اعضای حیاتی بدن است، مراقبت کنیم.
هپاتیت، بیماری التهاب کبد است که به پنج نوع اصلی شناخته شده با نام‌های A، B، C، D و E تقسیم می‌شود. در بین این انواع ویروسی هپاتیت، هپاتیت A، B و C رایج‌ترین‌ها هستند. هپاتیت A و E از طریق مصرف غذاهای آلوده و آب آلوده منتقل می‌شوند، در حالی که سه نوع دیگر هپاتیت از طریق تماس با مایعات بدن آلوده به وجود می‌آیند.
۱- هپاتیت A:
هپاتیت A بیماری آنفولانزایی است که به صورت مزمن همیشه تغییر نمی‌کند. گاهی اوقات فرد آلوده به این هپاتیت علائمی ندارد، اما به هر حال به عنوان یک منبع عفونتی محسوب می‌شود. هپاتیت A در مناطقی که بهداشت عمومی مطلوبی ندارد و خطر آلودگی آب و غذا وجود دارد، منتقل می‌شود.
علل بروز بیماری:
– مصرف سبزیجات و میوه‌های شسته نشده
– مصرف صدف تازه پرورش‌یافته در آب آلوده
– نوشیدن آب آلوده
– تماس با آشپز مبتلا به هپاتیت که قبل از آماده کردن غذا دستان خود را نپاک کرده است.
– رابطه جنسی با فردی که حامل ویروس هپاتیت A است.
روش‌های شناسایی هپاتیت A:
شناسایی هپاتیت A معمولاً در مدت چند هفته پس از ابتلا به این بیماری نشان می‌دهد و علائم آن شامل موارد زیر است:
– ناراحتی معده
– اسهال
– تب
– زردی پوست و چشمان
برای جلوگیری از ابتلا به هپاتیت A، می‌توانید اقدامات زیر را انجام دهید:
– همیشه بعد از استفاده از توالت یا تعویض پوشک، دست‌های خود را به مدت ۲۰ ثانیه با آب و صابون بشوید.
آیا درمانی برای هپاتیت A وجود دارد؟
بله، هپاتیت A معمولاً پس از چند ماه خودبخود بهبود می‌یابد و نیازی به درمان خاصی ندارد. با این حال، در صورتی که به این نوع هپاتیت مبتلا شده‌اید، می‌توانید با تزریق یک واکسن ساده از آن پیشگیری کنید. توصیه می‌شود که این واکسن برای تمام کودکان بالای یک سال یا بزرگسالان تجویز شود. اگر قصد سفر به کشوری را دارید که هپاتیت A در آن شایع است یا در شرایطی هستید که در خطر ابتلا به این بیماری قرار دارید، قبل از سفر واکسن را تزریق کنید.
هپاتیت B:
هپاتیت B یک نوع عفونت خطرناک کبدی است که از طریق خون، مایع منی و سایر مایعات بدن از فرد به فرد منتقل می‌شود. برای مثال، مادر آلوده می‌تواند این بیماری را به فرزند خود منتقل کند. همچنین، به اشتراک گذاشتن سوزن‌های تزریق نیز می‌تواند افراد را در معرض خطر ابتلا به هپاتیت B قرار دهد.
پژوهشگران دانشگاه کمبریج توانسته‌اند نوعی از این ویروس که منقرض شده است را در اسکلت‌های بسیار قدیمی از مناطق اروپا و آسیا کشف کنند. این نشان می‌دهد که هپاتیت B در طول ۶۰۰ سال با انسان سازگار شده و بسیار پیشرفت کرده است.
درمان هپاتیت B شامل استفاده از واکسن و داروها است. اگر هپاتیت B درمان نشود، ممکن است به سیروز (التهاب شدید کبد) و سرطان کبد منجر شود که هر دوی آنها بسیار خطرناک هستند. بیشتر افراد مبتلا به هپاتیت B هیچ علائمی ندارند، اما با واکسیناسیون می‌توان از این بیماری جلوگیری کرد.
واکسن هپاتیت B که مدت طولانی استفاده می‌شود، به طور موثر تا ۹۵ درصد از ابتلا به این بیماری را پیشگیری می‌کند. این واکسن در سه مرحله و به مدت ۶ ماه تزریق می‌شود. مهم است که تزریقات را به موقع انجام داده و زمان آخرین تزریق را فراموش نکنید، زیرا آخرین تزریق معمولاً پس از ۶ ماه از تزریق اول انجام می‌شود.
اخیراً، نوعی واکسن جدید برای هپاتیت B معرفی شده است که دو بار در طول یک ماه تزریق می‌شود. با استفاده از این واکسن‌ها، همچنان لازم است به اصول بهداشتی توجه کنید. در صورت تشخیص هپاتیت B، نباید ناامید شوید زیرا این بیماری قابل درمان است و پزشکان معتقدند که می‌توان آن را کنترل کرد.
هپاتیت C یا همان هپاتیت 3، یک عفونت ویروسی است که از طریق بغل کردن یا بوسیدن فرد مبتلا منتقل نمی‌شود. همچنین، ویروس هپاتیت C در شیر مادر وجود ندارد و از طریق رژ لب با فرد مبتلا شدن به این بیماری انتقال نمی‌یابد. هپاتیت C از طریق تماس با خون فرد مبتلا، استفاده از ابزارهای غیراستریل و عدم رعایت اصول بهداشتی در روابط جنسی منتقل می‌شود.
هپاتیت C معمولاً هیچ علامتی ندارد، اما در برخی از موارد ممکن است شامل علائم زیر باشد:
– خستگی خفیف
– تهوع
– کاهش اشتها
– درد عضلات و مفاصل
اما در اکثر موارد، افراد مبتلا به هپاتیت C هیچ علامتی ندارند و این عدم بروز علائم ممکن است به مدت چند دهه ادامه یابدمعذرت می‌خواهم، اما به دلیل محدودیت‌های موجود در مدل من، قادر به به‌روزرسانی اطلاعات پزشکی نیستم. توصیه می‌کنم با پزشک یا متخصص مربوطه خود درباره هپاتیت C و علائم آن مشورت کنید تا اطلاعات دقیق و به‌روز دریافت کنید.
علائم هپاتیت D عبارتند از:
– احساس خستگی
– تهوع
– کاهش اشتها و لاغری
– تغییر رنگ مدفوع به رنگ روشن
– تیره شدن رنگ ادرار و …
درباره پیشگیری از هپاتیت D، باید بگویم که واکسن هپاتیت B می‌تواند افراد را در برابر هپاتیت D نیز محافظت کند. به طور واقع درمان هپاتیت D تنها درمان هپاتیت B است. برای درمان هپاتیت D از داروهای مختلف استفاده می‌شود، از جمله داروی “لونافارنیب” که در درمان برخی از انواع سرطان مورد استفاده قرار می‌گیرد و می‌تواند تکثیر هپاتیت D را متوقف کند. تست‌های اخیر نشان داده است که این دارو در درمان هپاتیت D مؤثر است.
درباره هپاتیت E باید بگویم که مشابه هپاتیت A، این نوع هپاتیت نیز از طریق مصرف آب و غذای آلوده به بدن منتقل می‌شود. این بیماری در کشورهایی که منابع آب و غذا کمی دارند، شایع‌تر است. همچنین، این ویروس می‌تواند از طریق مدفوع نیز منتقل شود و در افراد با سیستم ایمنی ضعیف علائم خود را نشان می‌دهد.
برای محافظت از بدن در برابر هپاتیت E، می‌توانید روش‌های زیر را رعایت کنید:
– رعایت بهداشت فردی، از جمله شستن دست‌ها به طور منظم
– مصرف غذاهای کاملاً پخته
– پرهیز از خوردن گوشت خوک، گراز و آهو
– اجتناب از نوشیدن آب‌های تصفیه نشده
هپاتیت E معمولاً به طور خودبخود و بدون نیاز به درمان خاصی درمان می‌شود. در آینده ممکن است واکسنی برای این بیماری توسعه داده شود. به علاوه، واکسن هپاتیت E در حال حاضر در چین موجود است.
به طور خلاصه، هرگونه بیماری ممکن است برای بدن ضرر آور و خطرناک باشد، اما به دلیل تأثیر هپاتیت بر کبد، شناسایی و درمان آن بسیار حائز اهمیت است. خوشبختانه، روش‌های درمانی برای هپاتیت وجود دارد، بنابراین در صورت تجربه نشانه‌های اولیه هپاتیت، حتماً به پزشک مراجعه کنید. همچنین، با رعایت بهداشت فردی، استفاده از آب تصفیه شده و سالم، مصرف سبزیجات و میوه‌های تمیز و موارد مشابه، می‌توانید از بروز این بیماری پیشگیری کنید.
هیچ دیدگاهی درج نشده - اولین نفر باشید